Ζῆσε μέ τόν Χριστό ...

ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΚΑΙ ΣΑΣ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ:

Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλου

Ζῆσε μέ τόν Χριστό 

ΤΩΡΑ, ΟΧΙ ΟΤΑΝ...ΓΕΡΑΣΕΙΣ! 

Κατά τούς Πατέρες τής Ἐκκλησίας

Εκδόσεις: Φωτοδότες

(Επιλογή μέσα από το βιβλίο)

  Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος ἅπαντά ὡς ἑξῆς σέ ἄλλες ἐνστάσεις καἰ δικαιολογίες μας:

  «Αλλά τί Θά κερδίσω, λέει, ἅν δεσμευτῶ πρόωρα μέ τό βάπτισμα καί ὀποκλείσω τόσο νωρίς ἀπ’ τόν ἑαυτό μου τή ζωή τῶν ἀπολαύσεων, ἐνῶ μπορῶ νά τόν ἀφἠσω ἐλεύθερο πρῶτα στίς ἡδονές, κι ἔπειτα νά λάβω καί τἠ χάρη τοῦ βαπτίσματος; Γιατί νά, κι ἐκεῖνοι πού ἐξαρχῆς κόπιασαν στόν ἀμπελώνα δέν κέρδισαν τίποτα περισσότερο, ἀφοῦ δόθηκε ὁ ἴδιος μισθός καί στούς τελευταίους (ΜΘ 20, Ιε).

  Μέ ἁπάλλαξες ἀπ’ τὸν κόπο νά βρῶ ποιός εἶσαι ἐσύ πού τά λές αὐτά γιατί φανέρωσες ἐπιτέλους τό μυστικό τῆς ἀναβολῆς τοῦ βαπτίσματος. Κι ἐνῶ δὲν σ’ ἐπαινῶ γιά τήν κακουργία σου, σ’ ἐπαινῶ γιά τήν ἐξομολόγηση. ᾿Αλλά ἔλα καί ἄκουσε τήν ἑρμηνεία τῆς παραβολῆς, γιά νά μήν βλάπτεσαι άπ’ αὐτά πού γράφονται σ’ αὐτήν μὲ τὸ νά μήν τ’ ἁντιλαμβάνεσαι.

 Πρῶτα πρῶτα σ᾿ αὐτήν ὁ λόγος δὲν γίνεται γιό τὸ βάπτισμα, ἀλλά γι’ αὑτούς πού πιστεύουν κατά διαφορετικούς καιρούς και’ εἰσέρχονται στόν καλό ἁμπελώνα, τήν Ἐκκλησία. Γιατί ἀπ’ τὴν ἡμέρα πού πίστεψε ὁ καθένας ἀπὸ τότε τοῦ ζητάει (ὁ Κύριος) τὴν ἐργασία. 

 

 

Ἔπειτα κι ἂν αὐτοί πού εἰσῆλθαν νωρίτερα πρόσφερον περισσότερο κατά τό μέτρο τοῦ μόχθου, δέν πρόσφεραν ὅμως περισσότερο κατά τό μέτρο τῆς προαιρέσεως. Κι ἐνδεχομένως στούς τελευταίους, ἄν ληφθεῖ ὐπόψη αὐτή ἡ προοίρεση, ὁ Κύριος ὀφείλει περισσότερα, ἄν καί εἷναι κάπως παράδοξο αὐτό πού λέω.Τό ὅτι βέβαια εἰσῆλθαν τελευταῖοι στήν ἁμπελουργία ὀφείλεται στό ὅτι κλήθηκαν τελευταῖοι.

 Ἄς ὑπολογίσουμε ὅμως τή διαφορά τῶν ἄλλων πόση εἷναι.

 Ἐκεῖνοι μὲν οὔτε πίστεψαν οὔτε εἰσῆλθον, πρίν νά τούς συμφωνηθεῖ ὁ μισθός. Ἐνῶ αὐτοί οἱ τελευταῖοι προσῆλθαν στήν ἐργασία χωρίς καμμία συμφωνία, πράγμα πού εἷναι γνώρισμα μεγαλύτερης πιστεως.

Κι ἐκεῖνοι μὲν ἁποδείχθηκαν ὅτι ἔχουν φθονερό καί στασιαστικό Χαρακτήρα, ἐνῶ αὐτοί δέν φαίνονται νά εἷναι τέτοιοι.

Καί σ’ ἐκείνους μέν αὐτό πού τούς δινότον ῇταν μισθός, ἄν καί ήταν πονηροί, σ᾽ αὐτούς δέ ἦταν δῶρο.

Ὥστε οἱ πρῶτοι, όποδειχθένες καί ἀνόητοι, δίκαια δέν ἔλαβον περισσότερο μισθό.

 Ἄς ἐρευνήσουμε δέ νά δοῦμε τί θά δινόταν καί σ᾽ αὐτούς, ἄν ἔρχονταν τελευταῖοι.

 Εἶναι φανερό ὅτι θά δινόταν ὁ ἴδιος μισθός. Γιατί λοιπόν κατηγοροῦν τόν ἑργοδότη, γιά τήν ἄνιση ἁπονομή τῆς ῖσότητας; Ὅλ’ αὐτά ἀφαιροῦν ἁπ’ τούς πρώτους τή χάρη τοῦ ῖδρώτα, παρ’ ὅλο ὅτι κόπιασαν ἀπό νωρίτερα. Κι ἔτσι συμβαίνει νὰ εἶναι καί δίκαιη ἡ διανομή τοῦ ἴσου μισθοῦ, γιατί γίνεται ἁνάλογη πρός τόν κόπο τῆς προαιρέσεως.

 Ἄλλα κι ἄν ἀκόμη ἡ παραβολή σκιαγραφεῖ τή σημασία τοῦ βαπτίσματος, σύμφωνα πρός τή δική σου ἐξήγηση, τί θά σ’ ἐμποδίσει νά εἰσέλθεις νωρίτερα καί νά ἠλιοκαεῖς καί νά μήν ζηλεύεις τούς τελευταίους, ὥστε μ’ αὐτήν ἀκριβῶς τή φιλανθρωπία σου νά κερδίσεις περισσότερο καί νά λάβεις τήν ὀνταπόδοση ὡς Χρέος πού σοῦ Χρωστοὑσαν καί ὄχι ὡς χάρισμα;

 Ἔπειτα σκέψου ὅτι στήν παραβολή οἰ ἐργάτες άμείβονται, ἀφοῦ πρῶτα εἰσέλθουν στόν ἀμπελώνα, κι ὄχι ἀφοῦ δέν πετύχουν νά εἱσέλθουν. Αὐτό τό δεύτερο κινδυνεύεις νά τό πάθεις ἐσύ!

 Ἑπομένως, ἂν μέν ἠταν βέβαιο, ὅτι θά πετύχεις τή δωρεά μ᾿ αὐτή τήν νοοτροπία, καί μέ κακουργία κατακράτησες ἕνα μέρος τῆς ἐργασίας, θά σοῦ ἠταν συγγνωστό νά καταφεύγεις στούς συλλογισμούς αὐτοῦ τοῦ εἴδους καί νά θέλεις νά κερδίζεις κάτι ἐπιπλέον ἁπ’ τή φιλανθρωπία τοῦ Δεσπότη.

 Γιά νά μήν σοὑ πῶ, ὅτι κι αὐτό τό νά κοπιάσεις περισσότερο, εἰναι περισσότερος μισθός, γιά ἕναν ὁ ὁποῖος δέν ἔχει ἐντελῶς καπηλική διάνοια.  

 Ἄν δέ, κινδυνεύεις μέ τό παζάρεμα νά χάσεις τελείως τόν ἀμπελῶνα, τότε μέ τό σχολαστικό διάλεγμα τῶν λεπτομερειῶν χάνεις τό κεφάλαιο.

 Ἔλα λοιπόν καί πείσου στά λόγια μου. Ἄφησε τίς παρερμηνεῖες καί ἁντιλογὶες αὐτοῦ τοῦ εἴδους, πλησίασε τό δῶρο Χωρίς συλλογισμούς, μήπως πεθάνεις πρίν νά πραγματοποιηθοῦν οί (ὀγκῶδεις) ἐλπίδες σου, καί Χωρίς νά τό καταλάβεις κάνεις ὅλ᾿ αὐτά τά τεχνάσματα σέ βάρος τοῦ ἑαυτοῦ σου». ᾽

 [᾿Απ’ τόν Μ'Λόγο του «ΕΙΣ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΒΑΠΤΙΣΜΑ»]