ΜΠΑΡΑ ΜΕΝΟΥ

06 Ιουλίου 2011

"Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ" ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ (ΕΡΜΗΝΕΙΑ)

"ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ"
Πάτερ ημών, ό εν τοις ούρανοις, άγιασθήτω το δνομά σου· έλθέτω ή βα­σιλεία σου· γενηθήτω το θέλημα σου, ως εν ούρανώ, και επί της γης. Τον αρτον ημών τον έπιούσιον δός ήμιν σήμερον και άφες ήμιν τα όφειλήματα ημών,
ως και ημείς άφίεμεν τοις όφειλέταις ημώνκαι μη είσενέγχης ημάς είς πεφασμόν, αλλά ρυσαι ημάς από του πονηρου.

{Πατέρα μας, πού βρίσκε­σαι στους ουρανούς, ας δοξαστεί (άπ' όλους) το oνομά Σου· ας έρθει ή βα­σιλεία Σου· ας γίνει το θέλημα Σου καί πάνω στη γη (από τους ανθρώπους), όπως (γίνεται) στον ου­ρανό (από τους αγγέ­λους). Καί δώσε μας σή­μερα το απαραίτητο για  τη ζωή μας ψωμί· καί χάρισέ μας τα χρέη μας, όπως κι έμεϊς τα χαρίζουμε στους δικούς μας οφειλέτες· καί μη μας αφήσεις να πέ­σουμε σε πειρασμό, αλλά γλύτωσε μας από τον πονηρό.}


Αυτή ή προσευχή τ' αγκαλιάζει oλα. Καί ολα οσα χρειαζόμαστε περιέχονται μέσα της. Μέ την αίτηση, «άγιασθήτω το όνομα σου», ζητάμε εκείνο που πρέπει να επιθυμούμε περισσότερο από καθετί. Γιατί οπού αναγνωρίζεται ή αγιότητα του Θεου οπου δηλαδή δοξάζεται το ονομά Του, όλοι είναι μακάριοι, άφου όλοι ζουν μέσα στην αγάπη· καί με την αγάπη είναι πού τιμάται αληθινά σαν άγιο το όνομα του Θεου..
Με τα λόγια, «έλθέτω ή βασιλεία σου», ζητάμε τη βασιλεία της δικαιοσύνης πάνω στη γη. Γιατί, χωρίς την έλευση του Θεου, δικαιοσύνη δεν υπάρ­χει, μια καί Εκείνος είναι ή πραγματική δικαιοσύνη.
Στό αίτημα, «γενηθήτω το θέλημα σου», κι­νείται ό άνθρωπος οχι μόνο από την πίστη, αλλά κι από τη λογική. Γιατί ποιο θέλημα μπορεί να είναι σοφότερο καί αγιότερο από το θέλημα του Θεου; Ποιος ξέρει καλύτερα από τον ίδιο τον Πλάστη τί χρειάζεται το πλάσμα Του; Ποιόν μπορεί κανείς να εμπιστευθεί περισσότερο απ' Αυτόν,  πού είναι ό τέλειος καί πανάγαθος Ευεργέτης;
Με τη φράση, «τον άρτον ημών τον έπιούσιον δός ήμϊν σήμερον», ζητάμε ο,τι είναι αναγκαίο για την καθημερινή μας ζωή, τόσο την πνευματι­κή δσο καί την εγκόσμια. Ό άρτος της πνευματικής μας ζωής είναι ή Σοφία του Θεου, είναι ό ίδιος ό Χριστός, πού είπε: «Εγώ ειμί ό άρτος ό ζών ό εκ του ουρανού καταβάς· εάν τις φάγη εκ τούτου του άρτου, ζήσεται εις τον αιώνα» (Ίω. 6:51).
Με τίς λέξεις, «άφες ήμιν τα όφειλήματα η­μών», ζητάμε την απαλλαγή απ' όλες τίς αμαρτίες πού μας βαραίνουν. Ζητάμε συγχώρηση για ολα εκείνα πού, στα πρόσωπα των αδελφών μας, φταίξαμε στον ιδιο το Δημιουργό μας. Γιατί ειν' Εκείνος πού, κάθε μέρα καί κάθε στιγμή, με των συνανθρώπων μας τη μορφή, μας απλώνει το χέ­ρι, παρακαλώντας για συμπάθεια καί ευσπλα­χνία.
Με την αίτηση, «μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν», ζητάμε από το Θεό να μας λυτρώσει από κάθε πειρασμό, πού βάζει σε δοκιμασία την ψυχή καί φυγαδεύει την πνευματική ειρήνη.
Τέλος, με τα λόγια, «άλλα ρύσαι ημάς από του πονηρού», δεν ζητάμε παρά την ουράνια χαρά. Γιατί μόλις ό πονηρός φύγει μακριά μας, άμέσως η θεία χαρά μπαίνει στην ψυχή μας, καί, μολονότι παταμε στη γη, είμαστε σαν στον ουρανό.
Όλα λοιπόν τα περιέχει καί τ' αγκαλιάζει ή Κυριακή Προσευχή, με την οποία ή Σοφία του Θεοϋ μας δίδαξε να προσευχόμαστε. Καί να προ­σευχόμαστε σε Ποιόν; Στόν πάνσοφο Πατέρα. Καί καθώς όλοι οι συναγμένοι πιστοί οφείλουν να επαναλάβουν μέσα τους αυτή την προσευχή - κι οχι μονάχα με τα χείλη, αλλά καί με την εσωτερι­κή πνοή της καθαρής σαν του παιδιού καρδιάς τους , πρέπει να μελωδηθει σαν από παιδιά· οχι σε τόνο ρωμαλέο καί βαρύ, αλλά μ' ένα τρόπο πού να θυμίζει την παιδιάστικη γλυκύτητα καί αγνότητα, σαν ένας χαιρετισμός στην ίδια την ψυχή, σαν ανοιξιάτικη πνοή του ουρανού, σαν ασπασμός των Αγγέλων. Γιατί δεν αποκαλούμε πια τον Πλάστη μας "Θεό μας", αλλά "Πατέρα μας".

απο το βιβλιο:
ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ ΣΤΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
Ν.Β.ΓΚΟΓΚΟΛ
ΕΚΔ. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου