ΜΠΑΡΑ ΜΕΝΟΥ

11 Ιουλίου 2011

Ο ΟΣΙΟΣ ΑΝΘΙΜΟΣ Ο ΧΙΟΣ (Βαγιανος)

Ο ΟΣΙΟΣ ΑΝΘΙΜΟΣ Ο ΧΙΟΣ
(Βαγιανος)

(νας σύγχρονός μας γιος, θαυματουργός, πο ζησε π το τους 1869 ως 15-2-1960)

  μνήμη το τιμται τ 15η Φεβρουαρίου.

 α. Καταγωγ - νατροφ - πάγγελμα.

Γεννήθηκε στ Λειβάδια τς πόλεως Χίου, τν 1η ουλίου το 1869.Ο γονες το Κωνσταντνος κα γγερι, νθρωποι ελαβες κα νάρετοι, ταν βαπτισαν τν στερότοκο γι τος τν επαν ργύριο.
διος μως, πέρασε τ ζωή του ς μοναχς νάργυρος κα κτημων. ργύριος εχε κόμη ναν δελφό, τν Νικόλαο κα μία δελφή, τν Καλλιόπη, πο γινε μοναχ κα μετονομάσθηκε Καλλινίκη. π μικρς λικίας ργύριος καταξιώθηκε τς "Θείας Χάριτος" κα τοτο τ βεβαιώνει μαρτυρία το μεγαλύτερου δελφού του Νικολάου, ποιος, μικρ παιδί, πολλς φορές, βλεπε πάνω π τ κρεββατάκι το ργυρίου τν Θεοτόκο Μαρία ν σκεπάζει μ βασιλικ πορφύρα τ γιασμένο βρέφος κα συγχρόνως, "λλαμψεις Θείου Φωτός". Δν εναι γνωστό, γιατί μικρς ργύριος δν μαθε γράμματα περισσότερο π κενα το δημοτικο σχολείου.
ζησε κα νδρώθηκε στ μαρτυρικ νησ μ νωπ κόμη τν πόηχο,τν σφαγν τς Χίου κατ τν ποχ τς Τουρκοκρατίας. Μ να χριστιανισμ ζυμωμένο μ αμα, θυσίες κα σκητικος  γνες κα μ νόματα μεγάλων 'γν πο λαμπρυναν κα γίασαν τ μυροβόλο Χίο· κα ταν φυσικ ν πηρεάσουν τν νεαρ ργύριο.Γι βιοποριστική του φροντίδα μαθε τν τέχνη το ποδηματοποιον ποία; ξασκοσε κα ς δόκιμος μοναχός.

β. πιδίδεται σ πνευματικος γνες.

π τν Παιδική του λικία ργύριος  γύμναζε τν αυτό του στν προσευχ κα τ νηστεία. Θέλοντας ν γίνει μοναχός, ποτάνθηκε στν πατέρα Πάχωμιο, δρυτ τς ερς Μονς το γιουυ Κωνσταντίνου κα τς Σκήτης τν γιων Πατέρων πάνω στ Προβάτειο ρος, ποιος πρξε κα Γέροντας το γιου Νεκταρίου τς Αγινας.ρχικά, πιδόθηκε στος πνευματικούς  του γνες π τ πατρικό του σπίτι μ συχνς νηστεες, γρυπνίες κα συνεχες προσευχές. γαποσε διαίτερα τν συχία "ς μητέρα λων τν μυστηρίων τυ Θέου". Τς ρες τς πομόνωσης κα τς περισυλλογς ερισκε  καταφύγιο στ πόγειο κελλί του.Νήστευτης, λλ κα φιλόπτωχος, δ δίσταζε ν προσφέρει κα τ φαγητ το κόμη, σ σους πεινοσαν, στω κι ν διος θ μενε νηστικς λη τν μερα.

γ. Γίνεται μικροσχημος μοναχός.

Γέροντας Παχώμιος το καλλιέργησε κατ'ρχην τν γάπη του πρς τν Θε κα τν πλησίον του καί, ναγνωρίζοντας τν πνευματική του προκοπή, τν "κειρε" μικροσχημο μοναχ σ λικία εκοσι τν κα τν μετονόμασε π ργύριο σ νθιμο "γι ν εωδιάζει", πως λεγε, "τος πλησιάζοντας ατν μ πνευματικ ΰωδια π τ ραία νθη τν ρετν του". ("γιος νθιμος, μόν. Θεοκλήτου Διονυσιάτου, σέλ. 32). νθιμος πρξε παράδειγμα ταπεινοφροσύνης κα πακος στν Θεό. Γέροντας Παχώμιος, κτιμώντας τ χαρίσματά του, λεγε στος δελφούς: "Ατς ρχάριος μοναχς εναι τέλειος καλόγερος. Μία μέρα θ γίνη Μέγας Πατήρ". Τόσο μάλιστα, κτίμησε τν τιμιότητα κα τν γνότητά του, στε το μπιστευόταν κα τν φροντίδα τν δόκιμων γυναικν μοναχν γι τ μετάβασή τους στ Σκήτη, τν ξομολόγηση τος κε κα τν πιστροφή τους π τ Προβάτειο ρος στ σπίτι τους. νεαρς νθιμος διακρινόταν κόμη γι τν εστροφία του κα τν ξύνοια το κάτι, πο εθς μέσως πρόσεξε Γέροντας Παχώμιος κα γι’ατ το νέθεσε μαζ μ λλους δελφος τν πιστασία τν ργασιν τς νοικοδόμησης τς γυναικείας Μονς το γίου Κωνσταντίνου. Παρασυρμένος νθιμος π τν πέρμετρο ζλο του γι ν προσφέρει σο τ δυνατ περισσότερα στν νέγερση τς Μονς κα ξαντλημένος π τος σκητικος γνες του, ρρώστησε στομαχικς διαταραχς ρχισαν ν ταλανίζουν τ σμα του.

δ. ρρωσταίνει κα μονάζει στ σπίτι του.

πειδ Σκήτη εχε αστηρος κανόνες κα δν πιτρεπόταν κατάλυση ρισμένων τροφν κα πειδ νθιμος εχε νάγκη ατρικς παρακολούθησης, πνευματικός του δωκε "ελογία" ν πιστρέψει στ πατρικό του σπίτι, ν συγχρόνως νέλαβε λες τς δαπάνες γι τ θεραπεία του. λλα κα στ σπίτι, πο γύρισε νθιμος, συνέχισε τν σκηση, τ νηστεία, τν γρυπνία κα τν προσευχή, ποβάλλοντας τν αυτό του σ συνεχ δοκιμασία.ταν νέλαβε κάπως π τν σθένεια, μ τν γκριση το Γέροντα το κτισε μικρ κελλ σ μία γωνία τν πατρικν του κτημάτων κα κε σύχαζε. Τν μερα ργαζόταν ς ποδηματοποις κα τ νύκτα προσευχόταν διάκοπα. ντας φιλάνθρωπος, διέθετε να μέρος π τν ργασία του γι ν συντηρε τος γέροντες γονες του κα τ πόλοιπο τν σόδων το διέθετε στος πτωχος κα πάσχοντες δελφούς.

ε. Δοκιμάζεται σκληρ π τ διάβολο.

Τ πνεμα μως το κάκου, πο φθόνησε τν γαθοποι δράση το νθιμου, τν πισκέφθηκε στ κελλί του κα τν πέβαλε σ σειρ δοκιμασιν, τς ποιες μοναχς ξεπέρασε μ τ δύναμη τς προσευχς κα τς νηστείας. Κάποτε, μ τν δεια το πνευματικο του, νήστεψε δέκα ννέα μερονυκτα. Κατ τ διάστημα ατ τρωγε κάθε δύο μερες λίγο ψωμ κα πινε λίγο νερό. "Κα τότε λθεν ες Θεϊκν κστασιν κα ρπαγη ες τν ορανον τ πνεμα του κα κουσε μελωδίας γίων γγέλων. Τ δ σμα το τ βλεπεν ρριμενον κάτω ες τν γν. Κατόπιν λθε πάλιν ες τν αυτόν του..." (μόν. θεοκλ. Διονυσιάτου, ο.π., σέλ.38).Βαθι ρεμία κα γαλήνη ερισκε νεαρς θλητής, ταν προσευχόταν στ κούφωμα μίΑς γέρικης κα πελώριας ληας, πο ταν μπροστ στ κελλί του.

στ. “Κείρεται” μεγαλόσχημος μοναχός.

Γι τν πνευματικ προκοπ τy ποτακτικοy το Γέροντας Παχώμιος ασθανόταν ξεχωριστ χαρά, γι' ατ πολόγιζε ν τν κάνει μεγαλόσχημο μοναχό. ερομόναχος νδρόνικος Καραβάνας, ποιος διαδέχθηκε τν "κοιμηθέντα" Γέροντα Παχώμιο, "κειρε" τν "νθιμο μεγαλόσχημο μοναχ στς 25 ουλίου το 1909, σ λικία σαράντα τν.
Γρήγορα, νάρετος τρόπος ζως το νθιμου γινε πασίγνωστος. Τ συχν θαύματα τς ερς Εκόνας τς "Παναγίας τς Βοήθειας" δηγοσαν πλήθη πιστν λων τν λικιν στ σκητήριό του, πο γινε πόλος λξεως τν χριστιανν. κε ο πιστο χριστιανο φρονηματιζοντο, μετανουσαν, μάθαιναν ν προσεύχονται, ν νηστεύουν, ν γωνίζονται κατ τν δαιμόνων κα τν κακν παθν. "πειτα ζητοσαν π τν μπειρο "γιατρ" τν ψυχν ν τελέσει τ μυστήριο τς ξομολόγησης κα ν πάρουν τν εχή του. 'λλ σεβαστς σκητς δν εχε ερωσυνη κα δν ταν πνευματικς (ξομολόγος).Τότε λόκληρος φιλοχριστς λας τς Χίου ζήτησε ν δοθε στν νθιμο ερωσυνη. πρχε, βέβαια, βασικ πρόβλημα, τι νθιμος δ γνώριζε ρκετ γράμματα. Πολ περισσότερο γνοοσε τ γλώσσα τς κκλησίας, δηλαδ το Εαγγελίου κα τν Λειτουργικν κειμένων. Γι τν λόγο ατ Μητροπολίτης Γοργίας δν νέκρινε τ χειροτονία του.μως νθιμος διακρινόταν γι τ φυσική του εφυΐα κα ἐὰν ποβαλλόταν σ σύντομη γωγ εκολα θ μποροσε ν γίνει κλεκτς ερουργς κα σπάνιος πνευματικός. 'π θεία οκονομία, νθιμος πγε στ δραμυττί της Σμύρνης τος πρώτους μνες το 1910 γι ν μάθει τ πρτα γράμματα. Καρδαμυλίτισσα πρώτη ξαδέλφη το Λούκια Διοματάρη νέλαβε ν τν βοηθήσει.

ζ. Μαθαίνει γράμματα κα χειροτονεται ερέας.

Στ δραμυττι σύζυγος τς Λουκίας, προύχοντας Στέφανος Διοματάρης, βάλθηκε ν το μάθει γράμματα γι ν μπορε ν διαβάζει τ Εαγγέλιο. Δάσκαλο το προσέλαβε τν μπειρο κα σοφ Καρακατσάνη γι ν τν προχωρήσει γρήγορα. προετοιμασία κράτησε ρκετος μνες."πειτα οκογένεια Διοματάρη κα νθιμος ναχώρησαν γι τ Σμύρνη. Μ ντολ το Μητροπολίτη φέσου μοναχς νθιμος χειροτονήθηκε στ Σμύρνη ερέας π τν βοηθ πίσκοπο Δηλανά, τ 1910.Τν στιγμ κριβς, πο πίσκοπος τν προσαγόρευε "ξιος" κα τ κκλησίασμα παντοΰσε, "ξιος", δυνατς σεισμς τράνταξε συθέμελα τν κκλησία κα τν περιοχή."Παναγία μου" κούσθηκε μία αχ π τος πιστος κι λοι σταυροκοπήθηκαν τρομαγμένοι. ορανς μαύρισε κα τ σύμπαν ναστατώθηκε. Βροντές, στραπς κα κατακλυσμός. Κα πάλι κούσθηκε. "Παναγία μου".Μ τν ταλάντωση τν καντηλιν π τν σεισμό, μία καντήλα πεσε μπροστ στ πόδια το πρν π λίγο χειροτονηθέντος "νθιμου. Μεμις σταμάτησαν λα. Τν κοσμοχαλασι διαδέχθηκε σιωπηλ γαλήνη κα πάπα- "νθιμος κλαίει... Θες πιδοκίμασε τ χειροτονία το ερέα νθιμου κα τν πλισε μ θαυματουργ δύναμη.

η. Θεραπεύει δαιμονισμένον.

—Στό δραμυττι πρχε νθρωπος σκληρ βασανιζόμενος π δαιμόνια, τν ποιον κρατοσαν δεμένο μ σιδερένια λυσίδα στν κορμ νς μεγάλου πλάτανου. Μέρα κα νύκτα φώναζε γρια κα μενε γυμνς κα νηστικός. βγαζε φρος π τ στόμα κα ταν φόβος κα τρόμος σ λόκληρη τν περιοχή. Ο ερες προσεύχονταν γι ν τν εσπλαχνισθεΐ Θες κα ν τν θεραπεύσει. Κα πειδ φοβουντο ν τν πλησιάσουν, το διάβαζαν ξορκισμος κα εχς π μακριά. ταν νθιμος γινε ερέας, νάδοχός του τν προέτρεψε.
—Παπαδακι δν πγες κα σ ν διαβάσεις κάτι σ κενον τν δυστυχισμένο νθρωπο! Στν ρχ νθιμος πέφευγε ν πάει. Τελικ πγε μερικς φορές, διάβασε ξορκισμούς, ψαλλε γιασμούς, κανε παρακλήσεις κα μ τ θεία δύναμη τς προσευχς ρρωστος θεραπεύτηκε ντελς.

θ. Προσκυνητς στ γιο ρος.

Τ 1911 νθιμος φήνοντας τν ελογία του κα τς εχές του στν τόπο, που χειροτονήθηκε, κα γαπήθηκε, ναχώρησε γι τ γιο ρος. Πόθος του ν προσκυνήσει τ ερ Λείψανα, τς θαυματουργς Εκονές της Θεομήτορος, λλ κα ν συλλέξει, σν σοφ μέλισσα, πνευματικ φέλεια π τος κε σκούμενους μοναχούς. Στ γιο ρος περιλθε τς ερς Μονές, τς Σκτες κα τ σκητήρια τν ρημιτν κα μοναχν καί, ταν πλούτισε τν πνευματική του πείρα, πέστρεψε στ γενέτειρά του, τ Χίο, γι ν τοιμάσει να νέο θλητικ στάδιο, τ Λεπροκομεο Χίου.

ι. πιστρέφει στ Χίο. Διακονε τος λεπρούς.

Μόνος του πέλεξε τν ερ διακονία το κοντ στος δελφούς του Χρίστου, πο μαστιζοντο π τ φοβερ κα πικίνδυνη λέπρα. Στ πρόσωπο το ο πολυάριθμοι λεπροί του δρύματος, πο πηρέτησε νέος λειτουργός του ψίστου, βρκαν τν στοργικ πατέρα. Τ Λωβοκομεΐο, πως συνηθιζόταν ν λέγεται π τος Χίους, δν ργησε ν μεταβληθε π τόπο δύνης "ες ραϊον Παράδεισο" που πικρατοσε τάξη κα ργάνωση· λειτουργοσε μ κοινοβιακ σύστημα. Μ στοργ κα γάπη γκαλίασε τος ρρώστους. Σν ψυχοπόνος πατέρας τρωγε σ κοιν τραπέζι μ τος λεπρούς. Σν καλς οκονόμος φρόντιζε ν μ λείψει τίποτε π τ δρυμα. Σν νοσοκόμος καθάριζε τς σαπισμένες κα δασώδεις πληγές. Σν γιατρς τν ψυχν σκυβε μ τ Χάρη το Θεο στ προσκέφαλό τους κα μ στοργ προσπαθοσε ν γλυκάνει τν πόνο τους.Στ Λεπροκομεο δν κούγονται πλέον, πως πρν βρισιές, κατάρες, μαλώματα κα κακολογίες, λλά... σματα, μνοι στ Θεό. Πολλο μάλιστα, κα δίως ο γυνακες, νδύονταν τ ράσο. Ο περισσότεροι σθενες γιναν μοναχοί. Γέροντας, πως τν ποκαλοσαν, γινε ψυχ τν λεπρν. Γλυκύς, πλς στος τρόπους, ταπεινς κα πράος στν καρδι ργάσθηκε νύκτα-μέρα γι τν πρόοδο το δρύματος, ποβάλλοντας τν αυτό του σ αστηρ σκηση. ταν εκαιροσε, ποσυρόταν σ κάποιο ρημικ δάσος κα π ρες προσευχόταν κάτω π τ πεκα.
 α. Το μφανίζεται σ ραμα Παναγία.

τσι, περιοχ το Λωβοκομείου γινε κέντρο λων τν χανσενικν, χι μόνο τς Χίου, λλ κα λλων τόπων, που φθανε "φθόγγος τν κατορθωμάτων" του. Κέντρο ασεως χι μόνο σώματος, λλ κα τς ψυχς, γιατί τ "παπαδάκι το Λωβοκομείου" θεράπευε πρτα τν ψυχικ λέπρα. περαγία Θεοτόκος συμπαραστεκόταν στν νθιμο κα τρεχε ρωγς στ δύσκολη πάλη του μ τν νθρώπινο πόνο.Λίγο μετά, φο εχε γκατασταθε στ Λωβοκομεΐο, το ποκαλύφθηκε μέσα στ να το δρύματος μία εκόνα, " Παναγία πακοή". Σ ραμα το μφανίσθηκε Παναγία κα το επε: "Λάβε τν Εκόνα μου κα πιμελήσου τν...". Πράγματι, πιχρύσωσε κα μ ελάβεια κόσμησε τν Εκόνα νθιμος. τσι, λυτρωτικς ποταμς το λέους τς Παναγίας νάβλυζε στείρευτος στ ντρο τς νθρώπινης δυστυχίας. θαυματουργ δύναμη τς "Παναγίας τς πακος" μ τν προσευχ κα τ μεσιτεία το Γέροντα νθιμου πιτέλεσε ναρίθμητα θαύματα. Μ τν Εκόνα τς Παναγίας, μ τ "γιον λαιον" π τν καντήλα Της κα μ τ σταύρωμα π τ δεξι το Γέροντα, ρχόταν " ξ ψους Βοήθεια". σθενες θεραπεύτηκαν, νίατες πληγς αθηκαν, κάθαρτα πνεύματα κδιώχθηκαν κα τυφλο βρκαν τ φς τους.

β. φήμη τς γιωσυνής του.

Σύντομα φήμη το διαδόθηκε κα πέρα π τ ρια το νησιο. 'π' λα τ μέρη τς λλάδας ρχικ κα ργότερα, π διάφορες πόλεις το ξωτερικο, τν Αγυπτο, τν Αστραλία κα τν μερική, ναξιοπαθοντες προσέτρεχαν κοντά του, ζητώντας βοήθεια. μισθος γιατρς ψυχν κα σωμάτων "γιος τν λεπρν" ργαζόταν κούραστα γι τ ποίμνιό του. λόγος το Γέροντα εχε τόση δύναμη, στε μποροσε ν μεταβάλει τος πίστους σ πιστούς, τος φιλάργυρους σ λεήμονες, τος χθρος σ φίλους. νθιμος γνώριζε, τι τ μοναστήρια ποτελον τν καρδι τς ρθοδοξίας. ραματίσθηκε τν δρυση γυναικείας μονς, νος " ερου Παρθεννος". Κατ τν διωγμ τν Μικρασιατν το 1914, πολλς μοναχς κδιώχθηκαν π τς μονές τους κα λθαν στ Χίο. Στν πατέρα νθιμ κατέφυγαν γι τν προστασία τους.

γ. ερ Εκών της Παναγίας τς Βοήθειας νεκτίμητος κληρονομιά του.

σιος πιστέψε κράδαντα, τι θ τν βοηθήσει Χάρη τς Θεοτόκου ν κτίσει να μοναστήρι, που θ μποροσε ν "ποθησαυρίσει" τν Πάνσεπτον Εκόνα της· τς "Παναγίας τς Βοήθειας"." ερ Εκών της Παναγίας τς βοήθειας" πως ΐπε Γέροντας σ λόγο του, πο ξεφωνησε τ 1950 τν μερά της πανήγυρης τς Μονς, "ερέθη ϊς τς χείρας μου, σν μία νεκτίμητος κληρονομι π τν μακαρίτισσα τ μητέρα μου, κείνη δ πάλι τν εχε λάβει διαδοχικς π τν γιαγιά της. μουν δέκα ννέα ως εκοσι χρόνων παιδί, ποτε μία μέρα, κατ τς 23 Αγούστου το τους 1889, τν πρα κα πγα στ Σκήτη τν γίων Πατέρων ν μο τν πιδιορθώσουν κε ο μοναχοί. Διότι π τν πολυκαιρία εχει παλαιωθει κα τρώθηκε καρδιά μου π τν καλογερική.Πρα, λοιπόν, τν 'γίαν Εκόνα πιδιορθωμένη....κα τν βαλα στ πενιχρό μου καλύβι, τ ποιον μόνος μου κτισα τότε σ μία πομονωμένη γωνία τν πατρικν μου κτημάτων.... κεινην εχα μόνη παρηγορι κα βοήθεια σ λους τους πειρασμος κα θλίψεις το βίου μου. τρεχαν δ καθημερινς ο γείτονες στν ταπεινή μου κέλλαν χάριν προσκυνήσεως τς θείας κείνης Εκόνος κα Χάρις Τς νεργοσε πειρα θαύματα....", (μόν. Θεοκλ. Διονυσιάτου, δ.π,, σέλ. 63).

δ. πανεμφανίζεται Παναγία σ ράματά του.

Τν Αγουστο το 1924 παρουσιάστηκε στν πνο το νθιμου μία ραιότατη κόρη ψηλο ναστήματος, ποία το ζήτησε ν τς βάλει σπρο φόρεμα. π πλότητα δν δωκε σημασία στ νειρο κα τ παραμέλησε. στόσο ρρώστησε βαριά, δ σθένεια το παρατάθηκε μέχρι τ τέλη το Δεκέμβρη κα βασανίσθηκε σκληρά. Τότε, πάλι Γέροντας εδε στν πνο το τν δια κόρη, ποια το ζητοσε τ σπρο φόρεμα κα τν προέτρεπε ν μν τ μελήσει...πίστευσε πλέον, τι ταν Παναγία. Θορυβημένος τν πομένη στειλε τν Εκόνα της στν χρυσοχόο ν τν σημώσει. ταν εκόνα λθε σημωμένη στ “ταπεινόν μου κελλίον τν παραμον τν Χριστουγέννων, εθς φυγαν ο ζάλες κα σκότισις τς κεφαλς μου, που πέντε μνες μ βασανιζαν".Τν Παναγία πεκαλεΐτο νθιμος κα στν Παναγία κατέφευγε σν να "δένδρο δροσερ κα κατασκιο", που ναπαυόταν κάτω π τ σκι το (μόν. Θεοκλ. Διονυσιάτου, ο.π., σέλ. 63). "Κάθε βράδυ Τν κέτευα θερμς μ δάκρυα στος φθαλμούς μου ν μο εναι δηγς κα Προστάτης κα ν μ βοηθήσει Χάρις Της, σύμφωνα μ τ νομά Της, ν κάμω μοναστήρι, ν ποθησαυρίσω κε μέσα τν Πάνσεπτον Εόνα Της".

έ. ποφασίζει ν κτίσει ερ Μον πρς τιμν τς Παναγίας.

Σ λικία 60 τν ποφάσισε ν κτίσει τ ποθούμενο μοναστήρι γι ν στεγάσει τ πλέον φοσιωμένα τέκνα του, τς μοναχές, πο μ τος δύο φοβερος διωγμος π τ Μικρ σία εχαν φτάσει τς πενήντα κα σν περιπλανώμενα πρόβατα θλιβοντο, φο δν εχαν μάντρα ν στεγασθον. Γι τν νεγερση τς μονς κατέφυγε ρχικ στν τόπο καταγωγς του, τ ναυτικ Καρδάμυλα κα μάλιστα, στ θέση "Πέρα Παναγιά", γιατί θελε ν δρύσει μον στν περιοχ τς βόρειας Χίου.λλα τότε Μητροπολίτης Καρδάμυλων, Βολισσου, Ψαρν κα Ονουσσν, ωακεμ Στρουμπς ρνήθηκε.
πογοητευμένος π τ Καρδάμυλα νθιμος, πέβαλε νέα ατηση στς 6 ουνίου το τους 1927, μ τν ποία ζητοσε τ χορήγηση δείας γι τν νέγερση Μονς. μοιας ντιδράσεις φερε κα γέρων Μητροπολίτης Χίου ερώνυμος Γοργίας, ποιος θεωροσε ξεπερασμένος δέας περ δρύσεως μοναστηριν κα τς πιστροφς ες τν μοναχικν βίον. Στν ατηση διατυπωνόταν παράκληση το ρχιμανδρίτη νθιμου, λλ κα τν 35-40 καλογραιν, θυμάτων το Μικρασιάτικου ξερριζώματος, πο στεγες κα ρακένδυτες παιτοσαν στέγη κα τροφ κα ζητοσαν τν προστασία του. Σκοπς το νθιμου ταν ν κτίσει "ερν Παρθενώνα" μ κκλησία γι ν μένουν, ν προσεύχονται κα ν ργάζονται ο μοναχές.Μ τς πιέσεις μεγάλων Χίων επατριδν κα εεργετν το νησιο, ο δυσκολίες παρακάμφθηκαν κα ο λυσσώδεις ντιδράσεις τν ργάνων το σαταν νικήθηκαν. τσι, το χορηγήθηκε δεια στς 5 Νοεμβρίου το 1927.
Στς 19 Φεβρουαρίου το 1928, μερα Κυριακ τν πόκρεω, τελεσεν διος τν γιασμ τν θεμελίων της Μονς κα μ εγνωμοσύνη κα κατάνυξη ψυχς θεσε διος τν θεμέλιο λίθο, παρουσία πλήθους πιστν κα πνευματικν του τέκνων σ μία περιοχή, λίγα χιλιόμετρα ξω π τν συνοικισμ Φράγκομαχαλα, πάνω στ λοφίσκο κα στ δρόμο, πο δηγε στ χωρι Καρυές. Τ λικ μ τ φροντίδα το συγκεντρώθηκαν κα ο ργασίες ρχισαν μ τν πίβλεψή του. διος κτελοσε χρέη ρχιτέκτονα, διευθυντή, γραμματέα κα ταμία. "Βρεχόμενος κα χιονισμένος τν χειμώνα κα καιόμενος μ τν λιο τ καλοκαίρι" ργάζεται μ τος μαστόρους, οκνα. Διαθέτει γι τ ργο ,τι χρήματα συγκεντρώσει π τς οκονομίες του ς ερέας κα διευθυντς το Λωβοκομείου.λλα κα εσεβς λας τς Χίου, γεμάτος νθερμο νθουσιασμ βοήθησε τν Γέροντα.στόσο μισόκαλος δαίμονας πολλ μπόδια δημιούργησε γι ν σταματήσει τ θεάρεστο ργο το Γέροντα! Κα στν φημερίδα κόμη, τόλμησαν ν δημοσιεύσουν ατημα γι τν κατεδάφιση τς μισοκτισμένης Μονς. Ο δικτες σιώπησαν, φο δν μπόρεσαν ν γνοήσουν τ πιτελούμενα θαύματα π τ θαυματουργικ εκόνα τς "Παναγίας τς Βοήθειας", τ γνωστ κα παραδεκτ κόμη κα π τος γιατρούς.Μέσα σ δύο χρόνια περατώθηκε νέγερση τς Μονς, τν κελλιν, κα λοιπν κτιρίων, ς κα το περικαλλος βυζαντινο ρυθμο ναο στ μέση τν λλων κτισμάτων, το ποίου θεμέλιος λίθος τέθηκε μετ π μεγαλοπρεπ τελετή, στς 26 Αγούστου το 1928.

στ. ερ Εκόνα τς "Παναγίας τς Βοήθειας" στ να τς Μονς.

Μονή, τοιμη πλέον, δεχόταν τν γκατάσταση τν γυναικν μοναχν. ερομόναχος νθιμος πανευτυχς χαιρόταν, πο τ νειρο το πραγματοποιήθηκε, στω κα τώρα, στ ξήντα δύο του χρόνια. ψυχική, σωματικ κα διανοητική του κούραση τέτοιες στιγμς ξεχνιόταν.Στς 30 Μαρτίου το 1930 θαυματουργ Εκόνα "Παναγία Βοήθεια" μεταφέρθηκε μ κατανυκτικ τελετ π τ σκητήριο το νθιμου στ νεόδμητο βυζαντιν να τς Μονς. Οδέποτε ν τας μεραίς του βίου μου, θ λησμονήσω, επε διος, τ χαρά, πο εχα! στν γ πατουσα πετοσα στν έρα δν γνώριζα! στ πίγεια μουν στ οράνια δν ασθανόμουν! δήλωσε νθιμος. περαγία Θεοτόκος μετοίκησε στ ναό, πολ νωρίτερα! Τν βεβαίωσαν ο φύλακες τς Μονς, Νικόλαος κα Μαριάνθη Χατζημανώλη, ο ποιοι μ τν ποπεράτωση τς Μονς κα χωρς ν χει κατοικηθε κανένα κτίριο κόμη, ν σφάλισαν κα λεγξαν τ Μοναστήρι, εδαν ραιότατη γυναίκα ψηλου ναστήματος, ντυμ ν μεγαλοπρεπς, ν νοίγει μία-μία τς πόρτες καθενς κελλιου κα ν προχωρε στ πόμενο μέχρι τ τελευταο! ντρομοι ο φύλακες πόρησαν π πο μπκε γυναίκα, φο λες ο πόρτες ταν κλειστς κα τρεξαν ν τν φτάσουν π τ ντίθετο σημεο το διαδρόμου, που δν πρχε λλη διέξοδος. λλ' γυν γινεν φαντος κ τν φθαλμν τν!....". ( Γέροντας, μόν. Θεοκλ. Διονυσιάτου, σέλ. 42-43).
Τ Μοναστήρι λειτούργησε μ κοινοβιακ σύστημα. Μονή, δηλαδ ερς Παρθενώνας, "πηρε τν πωνυμία τς ερς Εκόνας, Παναγία Βοήθεια". Γέροντας ποχώρησε π τ Λωβοκομειο μετ π εκοσι χρόνια προσφορς.
Ο ποικίλες στόσο συμφορς τς ζως, βαθς πόνος ο σθένειες κα ο θλίψεις δηγοσαν τος πιστος στ Μοναστήρι τς "Παναγίας τς Βοήθειας" γι ν προσευχηθον κα ν ζητήσουν τ βοήθεια τς θαυματουργο Εκόνας τς Παναγίας. Ο πιστοί, κουρασμένοι στρατοκόποι τς ζως, τρεχαν ν πάρουν τν εχ το Γέροντα. Κα πάπα- νθιμος μ νεξάντλητη καλωσύνη πρόσφερε σ λους πνευματικ στήριξη κα δηγοσε λους στ δρόμο τς ρετς. Μον στάθηκε τ χυρ τν πνευματικν του γώνων, τ καταφύγιο "πάσης ψυχς θλιβομένης, τ ληθιν λιμάνι στς τρικυμίες το βίου κα γκυρα λπίδας".

ζ. πρξε φιλόπατρις.

νθιμος πρξε ταυτόχρονα κα φλογερς πατριώτης. ζησε μέσα στν τυραννία τς Τουρκοκρατίας. Γεύτηκε λη τν κακ συμπεριφορ τν λλότριων π τν καιρ τς γέννησης το μέχρι τν πελευθέρωση τς Χίου τ 1912. Μ τ συνείδηση, τι εναι πατέρας το χριστιανικο λαο το νησιο, λόλευκος γέροντας νθιμος συμμετεχε κα στν μυντικ γώνα τς λλάδας το 1940-1941 μ κάθε τρόπο.Κατ τ σκοτειν κατοχ τς πατρίδας μας πό τους Γερμανος κα ταλος πρξε μψυχωτς κα συμπαραστάτης στος σκληρ δοκιμαζόμενους συμπατριτες του. λλα τ σπουδαιότερο, διεφύλαξε κα διέσωσε τν ερ Μονή, τν ποία ο Γερμανο θέλησαν ν κάνουν ρμητήριό τους, τοποθετώντας πολεμοφόδια στ Μοναστήρι. γιασμένος Γέροντας ερουργοσε μ Πατριαρχικ μεγαλοπρέπεια. Στ πρόσωπό του, τ ερηνικ κα γαλήνιο, ντιφέγγιζε σια ψυχή Του, κτινοβολοσε διάλειπτη προσευχή Του, συντροφιά Του μ τος γίους κα τν Παναγία Δέσποινα. κτινοβολία το Μοναστηρίου τς "Παναγίας τς Βοήθειας" γρήγορα ξεπέρασε τ "ρια το νησιο", πλώθηκε σ λόκληρη τν λλάδα κα πι πέρα κόμη, στν λληνικ διασπορ τς Ερώπης κα τς μερικς, τς Αστραλίας κα το Καναδ.

η. ατρς τν ψυχν, λλ κα ριστος βοτανολόγος.

Γέροντας ταν μία πνευματικ παρουσία στ Χίο, πο κάλυψε σχεδν πτ δεκαετίες. Στ διάστημα ατό, πως διος ξομολογήθηκε, δ χόρτασε "οτε τ ψωμί, οτε τν πνο". Δεγμα χαρακτηριστικό του νθρωπου, πο βαλε σκοπ τς ζως του ν "δίνει". Ν δίνει χωρς ποτ ν ζήτα τίποτε, χωρς ν παίρνει...".
ατρικ το ταν καθαρή, μπειρικ κα τίμια. 'ταν πρχαν περιπτώσεις, πο ξέφευγαν π τ γνωστά του γιατροσόφια, λλ κα τς εχς κα σταυρώματα, τότε διος στελνε τος σθενες στος εδικους γιατρούς.. Τ βότανα τ μάζευε διος π τν ξαιρετικ πλούσια Χιώτικη χλωρίδα κα τ φύλαγε μ περισσ πιμέλεια. Βασικς τρόπος θεραπείας "τ σταύρωμα κα πίθεση τν χεριν το πάνω στν πάσχοντα, σ συνδυασμ μ τ βαθι προσευχή." κτος μως, π τν ναμφίβολη γνώση το νθιμου γι τ χρήση τν βοτάνων, πάρχει κα μία λλη κδοχ γι τ χρησιμοποίησή τους: ταπείνωση.θελε ν κρύβει τ "κατ Θεία Χάριν" θαυματουργικ ποτελέσματα τν πεμβάσεών του κα νας τρόπος ταν τ βότανα τ "λαδάκι" τς Παναγίας, στε ν μ φαίνεται, τι διος κανε τ θαΰμα, λλ " χόρτος το γροϋ", πως ησος χρησιμοποίησε πηλν τν κολυμβήθρα το Σιλωάμ.
πόρτα το Μοναστηρίου ταν νοιχτ σ λους, χριστιανούς, Τούρκους κα βραίους. Τος δεχόταν λους κα τος φρόντιζε μ τν δια στοργ κα γάπη.

θ. σθενει σοβαρότατα.

μως χρόνος βαρς συσσωρεύθηκε πάνω του. μακροχρόνια ρρώστια το στομάχου φτασε πι στ προχώρητο. Ο δυνάμεις το σταδιακ τν γκατέλειπαν. χει περάσει πλέον τ γδόντα πτ το χρόνια. Δέκα χρόνια πρν θεράποντος γιατρς τς Μονς χει διαπιστώσει, τι "νωτέρα Δύναμη συγκράτει στ ζω τν Γέροντα".
Τν πρώτη ανουαρίου το 1959 τέλεσε τν τελευταία του λειτουργία. Πλθος κόσμου εχε κατακλύσει τ ναό, σ ν γνώριζε, τι Γέροντας θ λειτουργοσε γι τελευταία φορά. Στ Εσόδια τς Παναγίας το 1959 πολυσέβαστος κα λόλευκος Γέροντας, χοντας ξεχάσει τος νενήντα χειμνες πο εχε περάσει, τέλεσε κα σ ατη τν τελευταία χρονι τς πίγειας ζως το τν περιφορ τς ερς Εκόνας, ψάλλοντας. Στς 27 ανουαρίου το 1960 λθε γι τελευταία φορ κα κοινώνησε τν χραντων Μυστηρίων. "Τν πάσα λπίδα μου ες Σ νατίθημι", επε, κ σπάσθηκε τν Εκόνα τς Θεοτόκου. Τ πρω τς 1ης Φεβρουαρίου το 1960 κάλεσε στ κελλ το τς μοναχς κα νακοίνωσε, τι θ ναχωρήσει π ατν τν κόσμο. Τς παρακάλεσε ν μν προσεύχονται πι γι τν γεία του, γιατί "ληλυθεν ρα" ν φύγει γι τν λλη ζω κα δωκε τς τελευταΐες συμβουλές του· ν εναι γαπημένες μετάξι τους κα ν σέβονται τ Μονή. Τς εχαρίστησε, γιατί καταδέχθηκαν κα γιναν ποτακτικές του κα ζήτησε συγγνώμη, ν ποτ τς πίκρανε. “Ολη Χίος, λεγε, ν χει τν εχή μου, τν ταπειν εχή μου.... κα ἐὰν παρεπίκρανα κανένα, το ζητ συγχώρησιν. λους τους παρακαλ ν εχονται γι τν μαρτωλή μου ψυχή".π κείνη τν μερα νθιμος μεινε στ κρεβάτι του, ποφέροντας βαρι π τ νόσημα το χωρς ν δοκιμάζει τροφή, πίνοντας μόνο λίγο νερ κα μεταλαμβάνοντας κάθε μέρα μ κατάνυξη τν χραντων Μυστηρίων.Μ τ διάδοση τς σθενείας το μεγάλος ριθμς πιστν, κληρικν κα λαϊκν πηγαινοερχόταν στ Μοναστήρι γι ν δε τν Γέροντα κα ν πάρει τν εχή Του. νθιμος λους τους γνώριζε κα π λους ζητοΰσε - μ δακρυσμένα μάτια- συγχώρεση. Μία ταν θερμ παράκληση σ λους: ν γαπουν κα ν προστατεύουν τ Μοναστήρι Του.

κ. σιακή Του κοίμηση.

Στς 15 Φεβρουαρίου το 1960, μερα Δεύτερα κα ρα 06:35' πρν λιος νατείλει, φωστήρας κα ποδηγέτης πατέρας νθιμος παρέδωκε τ πνεμα του στ χέρια το Θεο, σ λικία 91 χρόνων. Κοιμήθηκε τν τίμιο κα γαλήνιο πνο το δικαίου. θρνος κα δύνη τν γδοήκοντα -μοναζουσν- δν εναι δυνατ ν περιγραφε. Πένθιμα διακοσμήθηκε λη Μονή. Ο καμπάνες το Μοναστηρίου σήμαιναν λυπητερ κα θρηνοσαν τ χαμ το δρυτ κα Κτίτορα. Ο θλιμμένες κωδωνοκρουσίες τος νακοίνωναν στ Χιακ λαό, τι μέγας εεργέτης τος "κοιμηθη". λλα κα ο καμπάνες λων τν κκλησιν τς Χίου νήγγειλαν στ χριστεπώνυμο πλήρωμα τς Χίου τν "Κοίμηση το Στοργικο Πατέρα".Τ πομεσήμερο τς 16ης Φεβρουαρίου κα ν λιος δυε, σεβάσμια σωρς το πάπα -νθιμου ναποτιθετο σ μνημεο δίπλα στ ναό, κοντ στ πεκο, πο διος φύτεψε. Ο ραις σταγόνες τς βροχς κα τ δάκρυα τς γάπης το Χιακου λαο κα τν πνευματικν τέκνων το Γέροντα πότισαν τ χμα, πο δέχτηκε τ σεπτ Σκήνωμά Του.

κά. Θαυματουργε ν ζωή.

νθιμος δν μς φησε συγγράμματα, γιατί δ γνώριζε πολλ γράμματα. φησε μως νουθεσίες πολλς κα πολύτιμους λόγους, γραμμένους π μοναχές, που φαίνεται φλογερή του πίστη κα κατ Θεν σοφία του. πως μολογεται κα π τς μοναχές, λλ κα π λλους, τόσο στ Χίο, σο κα στν λλοδαπ ερισκόμενους πιστούς, ερομόναχος νθιμος μ τ Θεία Χάρη μφάνισε θαυματουργ δύναμη κα ν κόμη ταν στ ζωή. τσι, λοιπόν, θεράπευε πληγές, λκη, διάφορα τραύματα, στραμπουλίγματα, φνιδιάσματα, πως λένε στ Χίο τ πρηξίματα. Κατ τν μολογία τς γουμένης Βρυαίνης, κάθε μέρα π τ κελλ το περνοσαν ξήντα ως βδομήντα σθενες, στος ποίους δινε πάντα παρηγορι κα λπίδα. ναρίθμητα τ θαύματα! Τς λοιφς τς φτίαχνε μόνος. Μ φεψήματα βοτάνων κα μ καταπλάσματα προσέφερε σ λους νακούφιση. Γι τος βασανιζόμενους π δαιμόνια κα τος ψυχικ ρρωστους εχε τος ξορκισμούς.Μερικ π τ θαύματα το γίου:
1. Σηκωτ πγαν τν Παρασκευ Ακατερίνη στ Λωβοκομεΐο μ πρήξιμο στν κοιλι κα κίνδυνο ν φτάσει τ νερ στν καρδιά. «ταφος νεκρς πγα κοντά του», επε δια. Ο γιατρο τς Χίου κα περίφημος γιατρς Κουντουρας δν πίστευαν στ μάτια τους, ταν διαπίστωσαν τν ποκατάσταση τς γείας της.
2. Βουλευτς Χίου Ροδοκανάκης στν Γέροντα νθιμο κατέφυγε, ταν γαμπρς το ξακουστς  γιατρς  Κουντουρας    στάθηκε νήμπορος ν τν θεραπεύσει κα π τότε Κουντουρας πολ σεβόταν τν πατέρα νθιμο κα το φάνηκε μάλιστα, κα χρήσιμος· τν θώωσε ταν ο δήμιοί του θέλησαν ν τν φυλακίσουν γι τς "γιατριές", πο κανε.
3.  π πολυαρθρίτιδα θεραπεύει τ νεαρ μμανουλ Βακέντη π τ Σάμο τ 1930, ν τν φιλοξενοσε στ κελλί του.
4. ργότερα τ 1966 "Παναγία Βοήθεια" χάρισε ξαν τν γεία τς γυναίκας του, πο πέφερε π γκο στ στθος.
5. Στ Λωβοκομειο ταν κόμη, ταν πγε ν ξομολογηθε Κυριακ μπατζή, γιατί θελε ν "χαλάσει" τ τέταρτο παιδί, πο περίμενε, εχε δη τρία κορίτσια κα φοβόταν, μήπως ποκτοσε πάλι κορίτσι. Γέροντας τν πέτρεψε, τν στήριξε κα τ διαβεβαίωσε, τι ταν γόρι κα θ τ βαπτίσει διος.
6. π βέβαιο πνιγμ σωσε τν καπετν Γιώργη τν Λιγν κα τ πλήρωμά του π τς Αγνουσες, ποιος σπαζομενος τν Γέροντα, το επε, ες πήκοον λων: "κε, πο ταξιδεύαμε Γέροντά μου, μς πίασε κυκλώνας... κλάματα, φωνές, πελπισία στ πλήρωμα. Παναγία μου Βοήθεια κα γιε νθιμε, σσε μας π τοτο τ κακό, φωνάζω. Δ θ τ πιστ ψες, Γέροντά μου! Μία όρατος δύναμις ρπαξε τ περωκεάνειο κενο σν ν ταν καρυδόφυλλο, τ πέταξε στν ξηρά, πάνω σ' να βουν κα π κε πάλι τ παίρνει κα τ φέρνει μέσα στ θάλασσα σ λλο μέρος μακρυ π τν κυκλώνα...".

κβ. Θαύματα μετ τν κοίμηση το ν Κυρίω.

μως τ θαύματα το γίου συνεχίζονται κα μετ τν "κοίμησή" Του.
1. π βέβαιο θάνατο σώζει τ κοριτσάκι το Αμίλιου  κα  τς  Ερήνης  Πολίτση  π  τν Κορυδαλλό. Ο γιατρο το φαίρεσαν μέρος π τ συκώτι μ τ γνωμάτευση, τι δν πάρχει λπίδα ζως. Τώρα, κάθε καλοκαίρι φέρνουν   τ  μικρ   Μαρία   στ   Χίο   γι   ν εχαριστήσουν τν Παναγία κα τν γιο Γέροντα.
2. Τρες φορς "νοιξαν" τ Μαρία Βαμβούρη στν κλινική του ντωνάκου στν Πειραι γι ν   τ   χειρουργήσουν,   μ   πελπισμένοι   ο γιατρο τν φησαν... Στν πνο τς μως Γέροντας τν νθάρρυνε ν μ φοβται. Δν θ πεθάνεις. Δύο ποτήρια χαμομήλι π "θερμός", πο χει δίπλα σου κα μία σπιρίνη θ σ  βοηθήσουν ν ξεπρησθεΐς. Εχε γίνει σν "στακος"...;Ο γιατρο δν μποροσαν ν πιστεψόυν τ θαυμά!
3. Μ τς ελογίες το Γέροντα κα τ θαυματουργ δάφνη, Παναγία χαρίζει γιέστατα κα πανέξυπνα παιδι σ πολυάριθμα τεκνα ζευγάρια. Γι πρώτη φορ χουμε λύση τς στείρωσης στ Μαρκέλλα Τσίμηλα. Τν νύκτα τς κηδείας το Γέροντας παρουσιάσθηκε στν πνο της κα τς επε, ν βράσει φύλλα π τ δάφνη, πο εναι γύρω π τ φέρετρό του κα ν τ πιε.
4.Σ πολλ παιδιά, πο γεννιουνται μ τ θαυματουργ δύναμη το Γέροντα, πίνοντας τ φέψημα τς δάφνης  πο διος φύτεψε στ Μοναστήρι; ο γονες δίνουν τ νομα το νθιμος, νθίμη.

4γ. Κατατάσσεται στ γιολόγιο.
νακομιδ τν ερν Λειψάνων το σίου γινε στς 3 Σεπτεμβρίου το 1965, ορτ το γίου ερομάρτυρα νθίμου πισκόπου Νικαιας λλα κα ορτ νακομιδς τν ερν Λείψανων κα το γίου Νεκταρίου.Πλθος πιστν λθαν ν σπασθον τ ερ Λείψανα το γίου, τ ποια τοποθετήθηκαν κα φυλάσσονται μέσα στ ερ Βμα τς Μονς, δεξι τς γίας Τράπεζας.Τ κελλ το βρίσκεται κριβς μπροστ στν εσοδο δεξι μετ π τ σιδερένια θύρα τς Μονς. κε  ο εσεβες προσκυνητς μπορον ν βρεθον στν ερ Χρο, πο ζησε γιος νθιμος, κα ν προσκυνήσουν τν πτωχικ Το κλίνη, μ λα τ προσωπικ Το ντικείμενα, μικρ κα μεγάλα.Μ τν π' ριθ. 1148 π 14-8-1992 πόφαση τς ερς Συνόδου το Οκουμενικο Πατριαρχείου σιος νθιμος κατετάγη ες τ γιολόγιο τς ρθόδοξου κκλησίας.κολουθία το σιου κα θεοφόρου Πατρς νθίμου ποίησε σιωτατη Μοναχ γία Γερόντισσα Βρυαίνη τ τος 1960, ποία κα ψάλλεται κατ τ 15η Φεβρουαρίου, μερά της κοιμήσεως το γίου.δη χουν γιογραφηθε πολλς εκόνες το γίου μετ π παράκληση πιστν χριστιανν.Τν Αγουστο το 1993 γκαινιάσθηκε πρτος Νας το σίου νθίμου το Χίου, πο κτίστηκε στν τοποθεσία, που γεννήθηκε σιος, στ Λειβάδια τς Βροντάδου.
Εθε μ τς πρεσβεες το σίου νθίμου το Χίου, ν' ξιωθομε τς Ορανίου Βασιλείας. μήν.
                  
πολυτίκιον

Νέον στήριγμα ρθοδοξίας, νεοκόσμητον νθος γνειας, Νικομήδειας νθίμου .συνώνυμος τν ρετν τ κείνου μότροπος, νέων  σιων σφαγς  κα  γλάισμα,  πάτερ νθιμε τς Χίου πάσης τ καύχημα, Χριστν τν Θεν κέτευε, δωρησασθαι μιν τ μέγα λεος.


 πηγη:
ΒΙΟΙ ΑΓΙΩΝ 
ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΙΔΡΥΜΑ
"ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΑΡΝΑΒΑΣ"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου