ΜΠΑΡΑ ΜΕΝΟΥ

08 Ιουλίου 2011

ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΓΟΝΕΙΣ.


ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΠΕΡΙ ΑΝΑΤΡΟΦΗΣ ΤΕΚΝΩΝ


       μέσως μόλις γεννηθε τ παιδ πατέρας το μηχανεύεται  λα, χι πς ν ρυθμίσει σωστ τ ζωή του, λλ πς ν καλλωπίσει ατ κα ν το φορέσει χρυσαφικ κα ραία ροχα. Γιατί τ κάμνεις ατό, νθρωπε; Καλά, σ διος φορς ατά· γιατί κα τ παιδί, πο δν γνώρισε κόμα ατ τ μανία, τ συνηθίζεις σ' ατά;
Γι ποι λόγο το κρεμς στολίδια στ λαιμό του; Σωστς δάσκαλος χρειάζεται, στε ν παιδαγωγήσει σωστ τ παιδί, κα δν χρειάζεται καθόλου τ χρυσάφι. πίσης το φήνεις μακρι μαλλιά, κατ' ναλογία μ τ κορίτσι, κάμνοντας τ παιδ θηλυπρεπς κα καθιστώντας μαλθακ τν σχυρ φύση του, π τν πρώτη στιγμ βάζοντας μέσα το τ ρωτα γι τ χρήματα κα πείθοντας τ ν συγκινεται π νώφελα πράγματα. Γιατί κάμνεις μεγαλύτερη τν πιβουλ ναντίον του; γιατί τ κάμνεις ν κατασαγηνεύεται π τ σωματικά; «ν νδρας», λέγει, «χει μακρι μαλλιά, ατ δν εναι τιμητικ γι' ατόν». Δν τ θέλει ατ φύση· δν τ πέτρεψε ατ θεός· τ πράγμα ατ χει παγορευθε· εναι ργο τς λληνικς δεισιδαιμονίας. Πολλο κρεμον κα στ' ατι τος χρυσαφικά· μακάρι οτε κα τ κορίτσια τους ν μ τ φοροσαν, σες μως κα τ γόρια τ δηγετε στν καταστροφή.
Ἴσως πολλοὶ νὰ γελοῦν γι' αὐτὸ ποῦ λέγω, θεωρώντας αὐτὰ πολὺ ἀσήμαντα. Δὲν εἶναι ὅμως μικρά, ἀλλὰ καὶ πάρα πολὺ μεγάλα. Ἂν τὸ κορίτσι συνηθίσει μέσα στὴ γυναικεία κάμαρα νὰ καταγοτεύεται ἀπὸ τὰ γυναικεία στολίδια, ὅταν θὰ φύγει ἀπὸ τὸ πατρικὸ σπίτι θὰ εἶναι πολὺ δύσκολη καὶ ἀνυπόφορη στὸ σύζυγό της καὶ πιὸ φορτικὴ ἀπὸ ἐκείνους ποῦ εἰσπράττουν τοὺς φόρους. Σᾶς εἶπα καὶ ἄλλη φορᾶ, ὅτι ἀπὸ ἐκεῖ ἀρχίζει ἢ κακία νὰ γίνεται δυσκολοπολέμητη, ἀπὸ τὸ ὅτι κανένας δὲ τὰ μιλάει γιὰ ἁγνότητα, κανένας γιὰ σωφροσύνη, κανένας γιὰ περιφρόνηση τῶν χρημάτων καὶ τῆς δόξας, κανένας γιὰ ἐκεῖνα ποῦ παραγγέλλει ἢ Γραφή.
Ὅταν λοιπὸν ἀπὸ τὴν πρώτη ἡλικία στερηθοῦν τὰ παιδιὰ τοὺς δασκάλους, τί θὰ γίνουν; Γιατί, ἂν μερικοί, ἐνῶ τρέφονται ἀπὸ τὴν κοιλιὰ τῆς μάννας τους καὶ παιδαγωγοΰνται μέχρι καὶ τὰ γεράματα, δὲν κατορθώνουν νὰ γίνουν σωστοὶ ἄνθρωποι, ἐκεῖνοι ποῦ ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς ζωῆς τοὺς συνηθίζουν σ' αὐτὰ τὰ ἀκούσματα ποιὸ κακὸ εἶναι δυνατὸ νὰ μὴ κάνουν; Τώρα ὅμως ὃ καθένας καταβάλλει κάθε φροντίδα πῶς νὰ μάθει στὰ παιδιὰ τοῦ τέχνες καὶ γράμματα, ρητορικὴ ἱκανότητα στοὺς λόγους, πῶς ὅμως θὰ μποροῦσε ν' ἀσκηθεῖ ἢ ψυχή τους, γι' αὐτὸ κανένας δὲν δείχνει κανὲ νὰ ἐνδιαφέρον.
Δὲν παύω νὰ σᾶς παρακαλῶ καὶ νὰ σᾶς ἱκετεύω καὶ νὰ ἐπιμένω στὶς παρακλήσεις μου, ὥστε πρὶν ἀπὸ ὅλα τὰ ἄλλα νὰ δίνετε πρῶτα σωστὴ ἀνατροφὴ στὰ παιδιά. "Ἂν πραγματικὰ ἀγαπᾶς τὸ παιδί σου, δεῖξε τὴν ἀγάπη σου ἀπὸ αὐτὸ ἄλλωστε γι' αὐτὸ τὸ πράγμα θὰ ἔχεις καὶ ἀμοιβή. Γιατί ἄκουε τὸν Παῦλο ποῦ λέγει· «ἂν μένουν σταθεροὶ στὴν πίστη, τὴν ἀγάπη καὶ τὸν ἁγιασμὸ μὲ σωφροσύνη». Καὶ ἂν σὺ ἔχεις τὴ συναίσθηση ὅτι ἔκαμες ἄμε ρητὰ κακά, προσπάθησε μαζὶ μ' αὐτὸ νὰ βρεῖς καὶ κάποια παρηγοριὰ γιὰ τὰ κακά σου. Ἀνάθρεψε ἀθλητὴ γιὰ τὸ Χριστό. Δὲν λέγω αὐτό, νὰ τὸ ἐμποδίσεις νὰ συνάψει γάμο καὶ νὰ τὸ στείλεις στὴν ἔρημο καὶ νὰ τὸ προετοιμάσεις νὰ προτιμήσει τὸ μοναχικὸ βίο δὲν λέγω αὐτό. Τὸ θέλω βέβαια αὐτὸ καὶ θὰ εὐχόμουν ὅλοι νὰ τὸ δέχονταν, ἂλλ' ἐπειδὴ θεωρεῖται ὅτι εἶναι βαρύ, δὲν ἀναγκάζω. Ἀνάθρεψε ἀθλητὴ γιὰ τὸ Χριστὸ καὶ ζώντας μέσα στὸν κόσμο δίδαξε τὸν ἀπὸ τὴν πρώτη του ἡλικία νὰ εἶναι εὐλαβής. |
  Ἂν τὰ καλὰ διδάγματα ἐντυπωθοῦν στὴν ψυχὴ ἐνῶ ἀκόμη εἶναι ἁπαλή, δὲ θὰ μπορέσει κανένας νὰ τὰ ἐξαλείψει, ὅταν θὰ γίνει σκληρὴ σὰν τὴ σφραγίδα, ὅπως ἀκριβῶς συμβαίνει καὶ μὲ τὸ κερί. Ἔχεις αὐτὸ ἀκόμη γεμάτο ἀπὸ τρόμο καὶ φόβο καὶ ποῦ φοβᾶται καὶ τὸ πρόσωπό σου καὶ τὰ λόγια σου καὶ ὄ,τιδηποτε ἄλλο· κάμε χρήση τῆς ἐξουσίας ὅπως πρέπει. Σΰ πρῶτος ἀπολαμβάνεις τὰ ἀγαθά, ἂν ἔχεις καλὸ γιὸ καὶ μετὰ ὃ θεός· γιὰ τὸν ἑαυτό σου κοπιάζεις.  Λένε πῶς τὰ μαργαριτάρια, μόλις τὰ βγάλουν ἀπὸ τὸ νερὸ εἶναι σὰν νερό. Ἂν λοιπὸν εἶναι ἔμπειρος αὐτὸς ποῦ τὰ βγάζει, τοποθετώντας τὴ σταγόνα ἐκείνη ἐπάνω στὴν παλάμη τοῦ χεριοῦ του καὶ κινώντας τὸ χέρι του πρὸς ὅλες τὶς κατευθύνσεις καὶ μὲ τρόπο πολὺ προσεκτικὸ τορνεύει αὐτὴν καὶ τὴν κάμνει πάρα πολὺ στρογγΰλη Ὅταν ὅμως στερεοποιηθεΐ, δὲν μπορεῖ τότε νὰ τῆς δώσει τὸ σχῆμα ποῦ θέλει. Γιατί τὸ ἁπαλὸ εἴναι κατάλληλο γιὰ κάθε σχῆμα, ἐπειδὴ δὲν ἔχει ἀκόμη στερεοποιημένη τὴ κατάστασή του, καὶ γι' αὐτὸ εὔκολα παίρνει ὁποιοδήποτε σχῆμα·  τὸ σκληρὸ ὅμως, ἐπειδὴ ἔχει ἀποκτήσει τὴ σκληρότητα σὰν κάποια μόνιμη κατάσταση, δὲν εἶναι εὔκολο ἀλλάξει αὐτὴ καὶ νὰ πάρει ἄλλο σχῆμα.

πηγη
Ε.Π.Ε
ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΤΟΜΟΣ 30
ΕΚΔΟΣΕΙΣ:ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου