ΜΠΑΡΑ ΜΕΝΟΥ

14 Ιουλίου 2011

ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ

ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ
εἰς τὸν oσιον καὶ θεοφόρον Πατέρα ἠμῶν
Γεράσιμον.

Ό Ιερεύς:Εὐλογητός ο Θεος ημων, πάντοτε νῦν καί αει και είς τους αἰώνας τῶν αἰώνων.

Ό Αναγνώστης: Ἀμήν.
Ψαλμὸς ρμβ' (142).

Κύριε, εἴσακουσόν της προσευχῆς μου, ἔνωτισαι τὴν δέησιν μου εν τηαλήθειά σου, εἰσάκουσον μου εν τή δικαιοσυνή σου.Καί μη εισελθης εἷς κρίσιν μετα τού δουλού σου, ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ενωπιόν σου πᾶς ζῶν.
Ὅτι κατεδίωξεν ο εχθρος τὴν ψυχήν μου· ἔταπεινωσεν εἰς γῆν τὴν ζωήν μου.Ἔκαθισε μέ εν σκοτεινοις, ὡς νεκροὺς αἰῶνος· καὶ ἢκηδιασεν επ' ἔμε τό πνεϋμά μου, ἐν έμοι εταραχθη η καρδιά μου.Ἔμνησθην ἥμερων αρχαιων, ἐμελέτησα εν πάσι τοίς εργοίς σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου έμελετων.Διεπέτασα πρὸς σέ τα χειράς μου· ἤ ψυχη μου ως γή ανυδρος σοῖ.Ταχύ εισακουσόν μου, Κύριε· ἐξέλιπε τό πνευμά μου.Μή αποστρεψης τόπροσωπον σου άπ' ἔμου,καῖ ομοιωθησομαι οις καταβαίνουσιν εἰς λάκκον.Ἄκουστον ποίησαν μοί το πρωι το ελεός σου, ὄτι επι σοι ἤλπισα.Γνώρισαν μοί, Κύριε, ὅδον, ἐν ή πορευσομαι, ὅτι πρὸς σέ ηρα τὴν ψυχήν μου.Ἐξελοΰ με εκ τών εχθρών μου, Κύριε πρὸς σέ κατεφυγαν δίδαξαν μέ του ποιειν τό θελημά σου, ὅτι σύ ει ο Θεός μου.Τό Πνευμά σου τό αγαθον ὁδηγήσει μέ εν γή ευθεια· ἕνεκεν τού ονοματός σου, Κύριε, ζήσεις μέ.Ἐν τὴ δικαιοσύνη σου έξαξεις εκ θλίψεως τὴν ψυχήν μου, καί εν τώ ελεεί σου ἐξολοθρεύσεις τούς εχθρούς μου.Καί απολεις πάντας τοὺς θλίβοντας τὴν ψυχὴν μου ότι εγω δουλός σου εἴμι.

Καί ευθυς τό:Θεὸς Κύριος, καί επεφανεν ημϊν εὐλογημένος ο ερχομενος εν ονοματι Κυρίου (τετράκις).

Εἴτα τά παροντα Τροπάρια.
Ἦχος δ΄.

Τῷ θεοφόρω Γερασίμω προσπέσωμεν, οἱ ταῖς τοῦ βίου τρικυμίαις ποντούμενοι, ἀπὸ βαθέων κράζοντες ψυχῆς πρὸς αὐτὸν Ἅγιε Γεράσιμε, τὴ θερμή σου πρεσβεία, σπευσον ἔξελου ἠμᾶς, πειρασμῶν καὶ κινδύνων, καὶ βασιλείας πάντας οὐρανῶν, ἄξιωθηναι ἱκέτευε Ὅσιε.

Δόξα.  μοιον.

Οἳ ὓπ' ὀδυνῶν χαλεπῶν κατεχόμενοι, καὶ συμφοραις καὶ ἄσθενειαις τρυχόμενοι, μετὰ κλαυθμῶν στενάζοντες ἐκ βάθους ψυχῆς, δράμωμεν δακρύοντες Γερασίμου Τεμένει, κράζοντες ἐκ πίστεως, ἰατρὲ τῶν νοσούντων, ταῖς σαῖς πρεσβείαις μάκαρ πρὸς Θεόν, ρυσαι ἠμᾶς πολυτρόπων κακώσεων.

Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.

Οὒ   σιωπήσωμεν    ἀεὶ   Θεοτόκε,   τὰς    δυναστείας σου λαλειν οἱ ἀνάξιοι · εἰ μὴ γὰρ σὺ προίστασο πρεσβεύουσα, τὶς ἠμᾶς ἔρρυσατο ἐκ τοσούτων κινδύνων; τὶς δὲ διεφύλαξεν ἕως νῦν ἐλευθέρους; Οὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἔκ σοὺ σοὺς γὰρ δούλους σώζεις ἀεί, ἐκ παντοίων δεινῶν.

Εἴτα ὃ Ν' ψαλμός. Καὶ εὐθὺς ὃ Κανὼν τοῦ Ἁγίου

Ἐλέησον μέ, ὃ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου, καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἴκτιρμών σου ἕξαλειψον τὸ ἀνόμημά μου.Ἐπὶ πλεΐον πλϋνὸν μὲ ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου, καὶ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισαν μέ.Ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἢ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μου ἐστὶ διὰ παντός.Σοὶ μόνω ἥμαρτον, καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν σου ἐποίησα· ὅπως ἂν δικαιωθῆς ἐν τοῖς λόγοις σου, καὶ νικήσης ἐν τῷ κρίνεσθαι σέ.Ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην καὶ ἐν ἅμαρτιαις ἔκισσησε μὲ ἢ μήτηρ μου.Ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἤγαπησας· τὰ ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια της σοφίας σου ἔδηλωσας μοί.Ραντιεΐς μὲ ὕσσωπω, καὶ καθαρισθήσομαι πλύνεις μέ, καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι.Ἄκουτιεις μοὶ ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην, ἄγαλλιασονται ὄστεα τεταπεινωμένα.Ἀποστρεψαν τὸ  πρόσωπόν  σου   ἀπὸ  τῶν ἁμαρτιῶν μου, καὶ πάσας τὰς ἀνομίας μου ἐξάλειψαν.Καρδίαν καθαρὰν κτίοον ἐν ἔμοι, ὃ Θεός, καὶ πνεῦμα εὖθες ἔγκαινισον ἐν τοῖς εγκατοίς μου.Μὴ ἀπόρριψης μὲ ἀπὸ τοῦ προσώπου σου, καὶ τὸ Πνεῦμα σου τὸ ἅγιον μὴ ἀντανέλης ἂπ' ἐμοῦ.Ἀπόδος μοὶ τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου, καὶ πνεύματι ἤγεμονικω στήριξον μέ.Διδάξω ἀνόμους τὰς ὁδούς σου, καὶ ἀσεβεῖς ἐπὶ σὲ ἐπιστρέψουσι.'Ρύσαι μὲ ἐξ αἱμάτων, ὃ Θεός, ὃ Θεὸς τῆς σωτηρίας μου, ἄγαλλιασεται ἢ γλωσσά μου τὴν δικαιοσύνην σου.Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελει τὴν αἰνεσίν σου.Ὅτι εἰ ἤθελησας θυσίαν, ἔδωκα ἂν ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις.Θυσία τῷ Θεῶ πνεῦμα συντετριμμένον καρδίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὃ Θεὸς οὐκ ἔξουδενωσει.Ἄγαθυνον, Κύριε, ἐν τὴ εὐδοκία σου τὴν Σιῶν, καὶ οἴκοδομηθητω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ.Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν καὶ ὁλοκαυτώματα.Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν σου μόσχους.

Ἦχος πλ. δ'. Ὕδραν διοδεύσας.

Ἁγίε του Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἠμῶν.

Τισμάκαρ    Γεράσιμε   ἐκτενῶς,  δέησιν  προσάγων μὴ   ἔλλειπης   τῷ   λυτρωτή,   κινδύνων   παντοίων διασῶσαι, τοὺς  ἄδιστακτω  τὴ   πίστει  τιμώντας  σέ.

Ἅγιέ του Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἠμῶν.

Ἡ θεία σορός σου Πάτερ πιστοις,βρύει  τὰς ἰάσεις προσιουσι τῷ σῶ Ναω,  καὶ πάθη ψυχῶν τὲ  καὶ σωμάτων,  ὡς  ἰατρὸς θεραπεύεις πανάριστος.

Δόξα.

Νονουσᾶν μου ἴασαι  τὴν ψυχήν, Γεράσιμε  μάκαρ τῶν νοσούντων ὃ  ἰατρός, καὶ βαίνειν τὰς τρίβους τοῦ Κυρίου, σῆ  μεσιτεία παμμάκαρ ἔνισχυσον.

Καὶ νῦν.Θεοτόκιον

Δυσώπει   Παρθένε   τὸν  σὸν Υἱόν,  σὺν   τῷ  Γερασίμω νεκρωθεισᾶν μου τὴν ψυχήν, ζωῶσαι ὁ πάλαι τὸν τῆς χήρας, υἷον ζωώσας τῷ θείω προστάγματι.

Ὠδὴ γ'. Οὐρανίας  ἅψιδος.

Ἅγιέ του Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἠμῶν.

Τυχόντες σὲ προστάτην πρὸς τὸν Θεόν, ἔνδοξε, οἱ Κεφαλληναιοι,   τιμῶμεν  καὶ  ἴκετευομεν,  πάτερ Γεράσιμε,   τοὺς  σὲ  πιστῶς  εὔφημουντας  πειρασμῶν ἀπάλλαξαν τὴ  μεσιτεία σου.

Ἅγιέ του Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἠμῶν.

Ἰκετεύομεν, Πάτερ, τὰ τῆς ψυχῆς Ἰασαι πάθη, καὶ τὰ τραύματα ταύτης, τάχος θεράπευσαν, τῶν εὔφημουντων  σὲ καὶ γεραιρόντων  ἐκ πόθου, μοναζόντων καύχημα,  μάκαρ  Γεράσιμε.

Δόξα.

Εὐμενῆ σὲ προστάτην πρὸς τὸν Θεόν, Ὅσιε, πάντες  προβαλλόμεθα πάτερ, θεῖε  Γεράσιμε, καθικετεύοντες πειρατηρίων παντοίων, λυτρωθῆναι  ἀπαντᾶς τὴ  μεσιτεία σου.

Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.

Παναγία Παρθένε, τὸν Λυτρωτὴν τέξασα, λύτρωσαι παντοίων, κινδύνων τοὺς σοὶ προστρέχοντας καὶ ἀνυμνοῦντας σέ, Θεοκυῆτορ Μαρία, τῶν πιστῶν βοήθεια, μόνη πανύμνητε.

Διασωσον   ἀπὸ   κινδύνων,  Γεράσιμε, τὴν σὴν Νῆσον καὶ τὴν ποίμνην, ἢς ἐκ Θεοῦ προστάτης γεγένησαι   καὶ   ἄγρυπνος   φύλαξ   τούτων   καὶ   ρύστης.

Ἐπιβλεψον  ἐν  εὐμένεια,  πανύμνητε   Θεοτόκε,  ἐπὶ τὴν  ἔμην  χαλεπήν  του  σώματος  κάκωσιν, καὶ ἰασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος.

Εἴτα ἢ Αἴτησις καὶ τὸ   Προσόμοιον.

Ἦχος  β'.  Τὰ ἄνω ζητῶν.

Προστάτης   θερμὸς   ὑπάρχεις, ὢ Γεράσιμε, τοῖς ποθῶ τῷ σῶ Τεμένει προσπελάζουσι, καὶ πιστῶς  γεραίρουσι καὶ βοῶσι σοὶ πανσεβάσμιε, ἐκ τῶν κινδύνων λύτρωσαι ἠμᾶς, ὡς μέγας ἠμῶν φύλαξ καὶ πρόμαχος.

Ωδὴ   δ'. Εἴσακηκοα   Κύριε.

Ἅγιέ του Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἠμῶν.

Θεοφόρε Γεράσιμε,λύτρωσαι  κινδύνων τους σὲ γεραίροντας, καὶ προστρέχοντας τὴ σκέπη σου, ὅπως   σὲ   ἀπαύστως   μακαρίζω μέν.

Ἅγιέ του Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἠμῶν.

Ἰκετεύομεν,  Ὅσιε, τὴν νενεκρωμένην ψυχὴν ἠμῶν ζώωσον, καὶ ἀνάστησαν πρεσβείαις σου, ἐκ βυθοῦ θανουσαν  ἀπογνώσεως.

Δόξα.

Ὂν ἐπόθησας, Ὅσιε, σάρκα δὶ' ὂν ἐτηξας καθικέτευε, τοῖς ὕμνουσι σὲ δώρησασθαι, τῶν πλημμελημάτων   τὴν   συγχώρησιν.

Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.

Ταῖς Μητρός σου δεήσεσι,  καὶ τού  σου  Ὅσιου Κύριε  δώρησαι,  τοῖς οἴκεταίς  σου  τὴν  ἄφεσιν, τῶν πλημμελημάτων ὑπεράγαθε.

Ὠδὴ ἐ'. Ἴνα τί μὲ ἄπωσω.

Ἅγιέ του Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἠμῶν.

Γερασίμου τοῦ θείου, ταῖς πανευπροσδέκτοις ὃ Θεὸς δεήσεσι, σκότους ἐξωτέρου καὶ γεέννης τοὺς δούλους σου λύτρωσαι, καὶ τῆς βασιλείας τῶν Οὐρανῶν ἄξιωθηναι, καταξίωσαν μόνε Μακρόθυμε.

Ἅγιέ του Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἠμῶν.

Παρεστῶς τὴ Τριάδι, Πάτερ παμμακάριστε  θεῖε Γεράσιμε, ὑπὲρ τῶν σῶν δούλων  καθικέτευε ταύτην, μακάριε, τοῦ ρυσθηναι πάντας   βιοτικῶν πειρατηρίων, τοὺς προστρέχοντας πίστει τὴ σκέπη σου.

Δόξα.

Ἀναίμακτους Θυσίας, λειτουργῶν προσέφερες Θεῶ τρισόλβιε, Ἵερευς ὑπάρχων τοῦ Ὑψίστου Γεράσιμε παντιμε  ἀλλὰ  τοῦτον Πάτερ ἔκδυσωπων  μὴ διαλείπης, ὑπὲρ πάντων τῶν πίστει τιμώντων σέ.

Καὶ νῦν,   Θεοτοκίον.

Θεοτόκε Παρθένε, καύχημα  καὶ στήριγμα   πιστῶν πανάμωμε, ἢ Θεογεννήτωρ καὶ τῆς κτίσεως πάσης βασίλισσα, τοὺς  ὑμνολογοῦντας τὸν  σὸν Υἱὸν λύτρωσαι, πάσης ἐπήρειας δεινοῦ πολεμήτορος,

'Ὠδὴ ς΄. Ἰλάσθητι  μοὶ  Σωτήρ.

Ἅγιέ του Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἠμῶν.

Ἠση, παμμάκαρ ψυχή, τοῖς Οὔρανοις ἔγκατωκησε, τὸ σῶμα σου δὲ τὴ γῆ, ὑπάρχον ἐξαίσια τελεῖ τὰ τεράστια,  ψυχῶν  καὶ σωμάτων, θεραπεῦον τὰ νοσήματα.

Ἅγιέ του Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἠμῶν.

Σαῖς εὔπροσδεκτοις εὔχαις, συντηρεῖ μάκαρ Γεράσιμε, τοὺς ποθῶ εἴλικρινει, ψυχῆς τὲ ἅγνοτητι τιμώντας σέ, ἔνδοξε, καὶ προσκαλούμενους, σοὺ τὴν ἄμαχον ἀντίληψιν.

Δόξα.

Μεσίτην πρὸς τὸν Θεόν, σὲ εὐμενῆ προβαλλόμεθα, Γεράσιμε ἵερε ὑπάρχεις γὰρ στήριγμα καὶ καύχημα, Ὅσιε, τῶν πιστῶν καὶ κλέος ἠμῶν,  Πάτερ πανσεβάσμιε.

Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.

  βάτος τῷ  Μωυσῆ, σὲ προετύπου Πανάμωμε ἐκ. σόυ γὰρ ὃ Λυτρωτὴς τεχθεῖς ὡς ηὐδόκησε, διασωσον Ἄχραντε, τοὺς προσκαλούμενους,  σοὺ τὴν ἄμαχον  βοήθειαν.

Διασωσον ἀπὸ κινδύνων Γεράσιμε, τὴν σὴν νῆσον καὶ τὴν ποίμνην, ἢς ἐκ Θεοῦ προστάτης γεγένησαι, καὶ ἄγρυπνος φύλαξ τούτων καὶ ρύστης.

Ἄχραντε, ἢ  διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως, ἒπ'  ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκουσα, δυσώπησον ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν.

Αἴτησις,   καὶ   τὸ   παρὸν   Κοντάκιον.
Ἦχος  β'.   Προστασία τῶν χριστιανῶν.

Οἱ ποθοῦντες τῶν ἀσθενειῶν ἀναρρώσασθαι, Γερασίμου τῷ σεπτω Τεμένει προσδράμωμεν, καὶ ἐγγίζοντες εὐλαβῶς τὴ θεία αὐτοῦ Σορω, μετὰ πόθου κράζωμεν αὔτω, ὡς ἐκ Θεοῦ χάριν λαβῶν τοὺς νοσοῦντας ἴασασθαι, τάχυνον ἔξελεσθαι, παντοίων πειρατηρίων, καὶ τῶν ἔχθιστων δυσμενῶν, τοὺς ἐν πίστει ἀνυμνοῦντας σέ.

Εἴτα οἱ Ἀναβαθμοί.Τὸ ἃ' ἀντίφωνον  τοῦ δ' ἤχου.

Ἐκ νεότητάς  μου,  πολλὰ πολεμει μὲ πάθη, ἂλλ' αὐτὸς ἀντιλαβου, καὶ σῶσον, Σωτήρ μου.

Οἱ μισοῦντες Σιῶν,  αἰσχυνθῆτε ἀπὸ τοῦ Κυρίου· ὡς  χόρτος γὰρ πυρὶ  ἔσεσθε  ἀπεξηραμένοι.

Δόξα Πατρὶ καὶ Υἵω καὶ Ἅγιω Πνεύματι.

Ἁγίω Πνεύματι, πάσα ψυχὴ ζωοΥται, καὶ καθάρσει ὕψουται, λαμπρύνεται τὴ Τριαδικὴ Μονάδι ἵεροκρυφιως.

Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἷς τους αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Ἁγίω Πνεύματι, ἀναβλύζει τὰ τῆς χάριτος ρεῖθρα, ἀρδεύοντα ἅπασαν τὴν κτίσιν πρὸς ζωογονίαν.

Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον.

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ Ὅσιου αὐτοῦ. Στίχ. Τί ἀνταποδώσωμεν τῷ Κυρίω.
Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Ὅτι ἅγιος εἰ ὃ Θεὸς ἠμῶν...

Τό. Πασὰ πνοή,  καὶ τὸ Εὐαγγέλιον. Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον*.

Ἐϊπεν ὃ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταις πάντα μοὶ παρεδόθη ὑπὸ τοῦ Πατρός μου, καὶ οὐδεὶς ἐπιγινώσκει τὸν Υἱόν, εἰμὴ ὃ Πατήρ, οὐδὲ τὸν Πατέρα τὶς ἐπιγινώσκει εἰμὴ ὃ Υἱός, καὶ ὢ ἐὰν βούληται ὃ Υἱὸς ἀποκαλύψαι. Δεῦτε πρὸς μὲ πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι κάγω ἀναπαύσω ὑμᾶς.Ἀρατε τὸν ζυγόν μου ἒφ' ὑμᾶς καὶ μάθετε ἂπ' ἔμου, ὅτι πράος εἰμὶ καὶ ταπεινὸς τὴ καρδία καὶ εὔρησετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαις ὑμῶν. Ὃ γὰρ ζυγός μου χρηστὸς καὶ τὸ φορτίον μου ἔλαφρόν ἐστι.

Δόξα. Ταῖς τού σου Ὅσιου πρεσβείαις...

Καὶ νῦν. Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις...

Ἐλεήμων, ἐλέησον μὲ ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου.

Καὶ τὸ παρὸν Ἰδιόμελον. Ἦχος 'πλ.  β'.

Μάκαρ,  θεοφόρε   Γεράσιμε,  σὲ καὶ ζῶντα   περιχαρῶς ἐπλουτήσαμεν, καὶ μετὰ θάνατον ἐχειν σὲ ἤξιωθημεν   πανθαύμαστε διὸ τὸ θεῖον σου καὶ σεβάσμιον Σκῆνος,  εὐλαβῶς   ἄσπαζομενοι   δυσωπουμὲν σέ, τὸν Θεὸν ἰκετεύειν ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἠμῶν.

Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου...

Ὠδὴ ζ'.Οἱ ἐκ τῆς  Ἰουδαίας.Ἅγιέ του Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἠμῶν.

Τῶν   Ἀγγέλων ὑπάρχων  ἴσοστασιος ὄντως, πάτερ τρισόλβιε,   Γεράσιμε   θεοφρον,   ἔκλυτρωσας κινδύνων τοὺς ἐν πίστει κραυγάζοντας,  ὁ τῶν  Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἰ.

Ἅγιέ του  Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἠμῶν.

Σ ἑαυτὸν   τῷ   Κυρίω, προσενήνοχας   Πάτερ, θύμα εὐπρόσδεκτον, Γεράσιμε  θεοφρον, καὶ νῦν μὴ διαλείπης ἐποπτεύων τοὺς μέλποντας, ὁ τῶν  Πατέρων ἠμῶν Θεὸς εὐλογητὸς εἰ.

Δόξα.

Ἀμυθήτους ἀγώνας, ἐπὶ τῆς γὴς ἤγωνισω Πάτερ Γεράσιμε, καὶ νῦν ταῖς οὔρανιαις συνῶν χοροστασίαις, περιφρουρεῖ τοὺς μέλποντας,  ὁ τῶν  Πατέρων  ἠμῶν  Θεὸς εὐλογητὸς  εἰ.

Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.

Πανύμνητε Παρθένε, ἢ Θεὸν σαρκωθέντα κοσμῶ κυήσασα, παντοίων ἄλγηδονων ἁπάλλαξον τοὺς πίστει, τῷ Υἵω σου κραυγάζοντας, ὁ τῶν  Πατέρων ἠμῶν  Θεὸς εὐλογητὸς εἰ.

Ὠδὴ ἡ'. Τὸν Βασιλέα τῶν Οὐρανῶν.

Ἅγιέ του Θεοϋ πρέσβευε ὑπὲρ ἠμῶν.   
 .
Τὴ σὴ πρεσβεία, τὰς τῶν ψυχῶν ἀρρωστίας, τῶν σὲ τιμώντων θεραπεύεις, τρισμάκαρ, ὅθεν σὲ τιμῶμεν, Γεράσιμε θεοφρον.

Ἅγιέ του Θεοϋ πρέσβευε ὑπὲρ ἠμῶν.

Πρὸς τὸν Δεσπότην, σὲ προβάλλοντες πρέσβυν. ἀπὸ κινδύνων ἔκλυτρουμεθα, Μάκαρ, σαῖς πανευπροσδέκτοις, πρὸς τὸν  Θεὸν πρεσβείαις.

Δόξα.

Τὰ  τῆς   ψυχῆς   μου,   ἀποκάθαρον   πάθη   σὴ   μεσιτεία, Θεοφόρε τρισμάκαρ, ὅπως σὲ γεραίρω, Γεράσιμε θεοφρον.

Καὶ νῦν.

Τὴν   ἔκτακεισαν, ἅμαρτιαις ψυχήν μου σὴ μεσι τεῖα, καταδρόσισον, Κόρη, ὅπως σὲ δοξάζω εἷς πάντας   τοὺς   αἰώνας.

Ὠδὴ θ'.  Κυρίως  Θεοτόκον.

Ἅγιέ του Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἠμῶν.

Εἴρηνην οὐρανόθεν, Ὅσιε τρισμάκαρ, καταπεμφθῆναι δυσώπει πανόλβιε, τοῖς καθαρὴ διανοία, σὲ μακαρίζουσιν.

Ἅγιέ του θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἠμῶν.

Χαρᾶς καὶ   εὐφροσύνης,   ἐμπλησον Θεοφρον τοὺς προσιόντας τῷ θείω Τεμένει σου, καὶ τὸν Δὲ σπότην ἀεὶ μεγαλύνουσι.

Δόξα.

Καταύγασον τὰς κόρας, Μάκαρ τῆς ψυχῆς μου πεπορωμένας, καὶ τρέχειν ἐνίσχυσαν πρὸς τρίβους θείας τὸν σὲ μακαρίζοντα.

Καὶ νῦν.

Τὴν ὄντως Θεοτόκον, πάντες σὲ τιμῶμεν, καὶ ἄσιγητως τὸ χαιρὲ σοὶ κράζομεν σὺ γὰρ ἔκυησας κόσμω τὴν  ἀγαλλίασιν.
Καὶ εὐθὺς τὰ Μεγαλυνάρια.

Ἀξιὸν ἐστὶν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν σὲ τὴν Θεοτόκον. τὴν  ἀειμακάριστον  καὶ παναμώμητον, καὶ Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἠμῶν τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ, καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφίμ, τὴν ἄδιαφθορως Θεὸν Λόγον τεκουσαν, τὴν ὄντως Θεοτόκον, σὲ μεγαλύνομεν.

Τὴν ὕψηλοτεραν τῶν  Οὐρανῶν, καὶ   καθαρωτέραν λαμπηδόνων ἡλιακῶν, τὴν λυτρωσαμένην ἠμᾶς ἐκ τῆς κατάρας, τὴν Δέσποιναν τοῦ κόσμου, ὑμνοις τιμήσωμεν.

Καὶ τὰ ἀκόλουθά του Ἁγίου.

Τῆς   Πελοποννήσου θεῖος  βλαστός, καὶ Κεφαλληνίας ὃ ἀσύλητος θησαυρός, καὶ πάσης Ἑλλάδος τὸ καύχημα τὸ  μέγα, Γεράσιμε θεοφρον, σκέπε τὴν Νῆσον σου.

Χαίροις ὃ Τρικκάλων γόνος λαμπρός, χαίροις Κεφαλλήνων ἀπροσμάχητος βοηθός, χαίροις Ἱερέων τὸ σέμνωμα καὶ κλέος, Γεράσιμε τρισμάκαρ, πιστῶν τὸ καύχημα.

Τὶς μὴ ἔκπλαγή τους σοὺς  πολλούς, ἀγώνας παμμάκαρ, καὶ τὰ θαύματα τὰ   σεπτά, ἄπερ διετέλεις, Γεράσιμε θεοφρον διὸ λιταίς σου θείαις ἤμοις περίσωζε.

Μέγιστος   ὑπάρχεις    ἠμῶν   φρουρός,   φύλαξ   καὶ προστάτης,   ἀντιλήπτωρ   καὶ   πρεσβευτής,   ἐν κινδύνοις   ρύστης,   λοίμου  τὲ  καθαιρέτης, Γεράσιμε τρισμάκαρ, διὸ τιμῶμεν σέ.

Χαίροις    Ἐκκλησίας  νέος   ἀστήρ,   Ἱερέων   δόξα, Μοναζόντων   ὑπογραμμός,   Ἀσκητῶν   λαμπρότης, τῆς χάριτος δοχεῖον, προστάτης δὲ καὶ σκέπη, ἠμῶν Γεράσιμε.

Πηγὴν   θαυματόβρυτον   τὸ σεπτόν,  Σκῆνός σου παμμάκαρ, κεκτημένη παρὰ Θεοθ, ἐν σοῖ χαρμοσύνως ἢ Νῆσος σου καυχᾶται, Γεράσιμε ἢν φρουρεῖ  σαῖς  εὔχαις  πάντοτε.

Τῆς ὁμολογίας Χριστιανῶν, ἔθετο σὲ στύλον ἀδιάσειστον ὃ Θεός, τὸ σεπτόν  σου Σκῆνος Γεράσιμε δοὺς πάσι, τοῖς ἔναντιοις λίθον δεινοῦ προσκόμματος
.
Τὸν  φωστήρα  πάντες   τὸν   παμφαή,  τὸν  ἐκ  τῶν Τρικκάλων ἀπαστράψαντα φαεινῶς, τῶν Ὅσιων δόξα καὶ κλέος Ἱερέων, Γεράσιμον τὸν θεῖον πάντες ὕμνησωμεν.

Ποίμνης σου   Παμμάκαρ ἢς ἐκ Θεοῦ, φύλαξ ἐπιστεύθης τοῦ ἤγεισθαι   αὐτῆς θερμῶς,  σκέπε φρουρεῖ   ταύτην,  ἔχθιστων ἀοράτων, παντοίων ὁρατῶν τέ, θεῖε   Γεράσιμε.

Κόπους τὲ καὶ πόνους, οὖς δὶ' αὐτὴν ἤνυσας, Παμμάκαρ, περιόντος σου ἐν τὴ γῆ, πρέσβευε τηρεισθαι, τοὺς θήρας ἐκδιώκων, συλησαι τοὺς ζητοῦντας  καὶ  ἄφανισαι  σπεύδοντας.
Ἐκτενῶς  ἱκέτευε πρὸς  Θεόν, ὑπὲρ τῆς σῆς Νήσου εἴρηναιαν ταύτην τηρειν, καὶ λυτρουσθαι πάντων δεινῶν  τὲ  καὶ  κινδύνων,   Ὅσιων νέων δόξα, Θεῖε Γεράσιμε.

Δέχου τὰς πρεσβείας  Παμβασιλευ, τοῦ θεράποντός σου Γερασίμου νῦν τοῦ σεπτοῦ, καὶ τὴν ποίμνην  ταύτην  ἀπήμονα  συντηρεῖ, ἔχθιστων πάσης βλάβης,  δπῶς δοξάζη  σέ.

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων αἳ στράτιαι,  Πρόδρομε Κυρίου, Ἀποστόλων ἢ δωδεκάς, οἱ Ἅγιοι πάντες μετὰ τῆς  Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν εἷς τὸ σωθῆναι ἠμᾶς.

Εἰτα τὸ Τρισάγιον τὸ Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου καὶ Ἀπόλυσις ἄνευ τοῦ Δὶ' εὐχῶν, καὶ τὰ παρόντα Προσόμοια ψαλλόμενα κατὰ τὴν προσκύνησιν τῆς πανσέπτου Σοροϋ ἢ τῆς Εἰκόνος τοῦ Ἁγίου.

Ἦχος  β'.    Πάντων προστατεύεις  Ἀγαθή.

Πάντες οἳ ἐκ νόσων χαλεπῶν, καὶ κινδύνων ἄλλων παντοίων, δεινῶς θλιβόμενοι νῦν, ἔνθα τὰ ἰάματα, θαυματοβρύτου Σοροῦ, .Γερασίμου ἔκβλυζρυσιν, ὡς ρεῖθρα Νειλώα, σπεύδοντες προσπέσωμεν, γονυκλινῶς ἐν κλαυμθω, ρυσαι ἔκβοωντες σοὺς δούλους, ἐκ πειρατηρίων, καὶ νόσων καὶ παντοίων θλίψεων, Γεράσιμε.

"Ἕτερον.Ὅμοιον.

Ὄντως ἀνεδείχθης ἐκ Θεοῦ, ἄκρος ἄκεστηρ ἀντὶλήπτωρ, τὰ πάθη πάντων πρὸς σέ, πόθου τὲ καὶ πίστεως, προσπεφευγότων θερμῶς, ἀναργύρως ἴωμενος, Γεράσιμε θεῖε ὅθεν σου δεόμεθα, περιπτυσσόμενοι νῦν, θείαν σου Σόρον καὶ βοῶντες, οἰκτειρον ἠμᾶς τάις λιταίς σου, καὶ δεινῶν παντοίων ἐλευθέρωσαν.

"Ἕτερον. Ὅμοιον.  Θεοτοκίον.

Πάντας ἠμᾶς οἰκτειρον ἁγνή, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ καὶ παρθένε, προσπεφευγότας ἐν σοῖ, καὶ σοὺ τὴν ἀντίληψιν ἐπιζητοῦντας θερμῶς, σὸν οἴκετην προβάλλοντες Γεράσιμον θεῖον, πρέσβυν νῦν πανάριστον, οὐ ταῖς εὔχαις τῶν δεινῶν, ρυσαι καὶ φθορᾶς καὶ κινδύνων, καὶ ἐπιτυχειν βασιλείας, σοὺ Υἵου ἄξιωσον δεόμεθα.

Δὶ' εὐχῶν...

Τῷ ἐν Τριάδι Θεω 
διὰ τοῦ Ὅσιου Γερασίμου, 
Δόξα.


*Ἐὰν ψαληται ἡ παράκλησις καθ’ ἑβδομάδα εἰ βουλει λέγε τὸ Εὐαγγέλιον τῆς ἡμέρας.


πηγη:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου