ΜΠΑΡΑ ΜΕΝΟΥ

25 Ιουνίου 2011

Ὁ ὑπέροχος ὕμνος τῆς ἀγάπης


πέροχος μνος τς γάπης
(΄ πρς Κορινθιους στ.1-13)

     Ἐὰν τας γλωσσαις τν νθρώπων λαλ κα τν γγέλων , γαπην δ μ χω, γεγονα χαλκς χν   κυμβάλων λαλάζον.
     κα ἐὰν χω προφητείαν κα εδω τ μυστήρια πάντα κα πάσαν τν γνσιν, κα ἐὰν χω πάσαν τν πίστιν, στε ρη μεθιστανειν γαπην δ μ χω , οδν εμι.
     κα ἐὰν ψωμισω πάντα τ πάρχοντά μου, κα ἐὰν παραδ τ σμα μου να καυθησομαι , γαπην δ μ χω, οδν φελομαι.
     γάπη μακροθυμει, χρηστευεται, γάπη ο ζηλοί, γάπη ο περπερευεται, ο φυσιουται,
     οκ  σχημόνει, ο ζητε τ αυτς , ο παροξύνεται, ο λογίζεται τ κακόν,
      ο χαίρει π τ δικία συγχαίρει δ τ λήθεια πάντα στεγει, πάντα πιστεύει, πάντα λπίζει, πάντα πομένει.
         γάπη οδέποτε κπίπτει, ετε δ προφητειαι, καταργηθησονται ετε γλωσσαι, παυσονται ετε γνσις, καταργηθησεται.
       κ μέρους δ γινωσκομεν κα κ μέρους προφητευομεν
      ταν δ λθη τ τέλειον τότε τ κ μέρους καταργηθησαι.
      τε μην νήπιος, ς νήπιος λαλουν, ς νήπιος φρονουν, ς νήπιος λογιζομην τε δ γεγονα νήρ, κατηργηκα τ το νήπιου.
      βλεπομεν γρ ρτι δσοπτρου ν ανιγματι, τότε δ πρόσωπον πρς πρόσωπο πρς πρόσωπον ρτι γινωσκω κ μέρους, τότε δ πιγνωσομαι καθς κα πεγνωσθην.
      νυνι δ μένει πίστις, λπς , γάπη, τ τρία τατα μείζων δ τοτο γάπη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου